ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΑΓΩΓΟΣ ΜΠΟΥΡΓΚΑΣ-ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ

Δημοσιεύθηκε 17 Απριλίου 2008 εφημερίδα «’Αποψη»

ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΓΟ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ

Μια και κανείς υπεύθυνος μέχρι σήμερα δεν ανέλαβε να ενημερώσει τους κατοίκους του Έβρου για τον αγωγό πετρελαίου Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης, ας δούμε μαζί ποιες μπορεί να είναι οι συνέπειες ενός τόσο μεγάλου εγχειρήματος στον τόπο μας.

Πώς λειτουργούν οι αγωγοί στις Η.Π.Α;

Οι ΗΠ.Α είναι η χώρα με το μεγαλύτερο δίκτυο αγωγών στον κόσμο, περίπου 290 χιλιάδες χιλιόμετρα και διακινούν περίπου 14 δισεκατομμύρια βαρέλια. Η ένωση των αγωγών πετρελαίου (Association of oil pipelines http://www.aolp.org/) αναφέρει ότι είναι ο ασφαλέστερος τρόπος μεταφοράς καυσίμου σε σύγκριση με τις άλλες μεταφορές και τα ατυχήματα έχουν μειωθεί στο ένα τρίτο από αυτά που γινόταν πριν τριάντα χρόνια. Γιατί συνέβη αυτό; Η νομοθεσία και κανόνες εγκατάστασης και λειτουργίας των αγωγών είναι ασφυκτικές. Οι εταιρείες διαχείρισης των αγωγών υπόκεινται σε υποχρεωτικές μελέτες για την ασφάλεια του πληθυσμού και του περιβάλλοντος από τις περιοχές που θα περάσει ο αγωγός. 49 οδηγίες, 4 ανεξάρτητοι οργανισμοί (API, NACE, ASME, NFPA) και το υπουργείο μεταφορών ελέγχουν τους αγωγούς. Όταν δε οι αγωγοί λειτουργούν σε συνεργασία με άλλες χώρες τότε υπάρχει αρμόδιο γραφείο στο υπουργείο μεταφορών το οποίο μεριμνά για την διακρατική συνεργασία. Ενώ έχει δημιουργηθεί ένα σύστημα άμεσης ειδοποίησης όλο το εικοσιτετράωρο (One call) το οποίο ενεργοποιεί όλους τους υπεύθυνους για την αντιμετώπιση των διαρροών. Για παράδειγμα στην πολιτεία της Ουάσιγκτον ο χρόνος επέμβασης σε περίπτωση διαρροής είναι λιγότερο από 15 λεπτά. Όταν δε οι αγωγοί λειτουργούν σε συνεργασία με άλλες χώρες τότε υπάρχει αρμόδιο γραφείο στο υπουργείο μεταφορών το οποίο αναλαμβάνει τον συντονισμό.
Παρ΄ όλα αυτά, όπως παραδέχεται η ένωση των αγωγών διαρροές υπάρχουν και ο οργανισμός για την ασφάλεια των αγωγών (http://www.pipelinesafetyfountation.org/) αναφέρει ότι το δίκτυο των αγωγών δεν είναι ασφαλές, και πρέπει να βελτιωθεί. Οι αγωγοί τραυματίζουν και σκοτώνουν ανθρώπους, καταστρέφουν περιουσίες και προσθέτουν περιβαλλοντολογικά ατυχήματα που μπορούν να προβλεφθούν. Ακόμα οι υψηλά κερδοφόρες εταιρείες κάνουν πολύ λίγα για να προλάβουν τα ατυχήματα. Μέχρι το 1991 έγιναν 19.214 ατυχήματα και η ποσότητα που διέρρευσε ήταν εννιά φορές περισσότερη από αυτή που διέρρευσε από τα tanker στις Η.Π.Α.

Στην Ελλάδα δεν υπάρχει καμιά σχετική νομοθεσία, κανόνες λειτουργίας, δεν υπάρχουν οργανισμοί, διαδικασίες ελέγχου και συστήματα ειδοποίησης. Για να στηθεί μια ανεμογεννήτρια χρειάζονται δεκάδες προϋποθέσεις και μια χρονοβόρο γραφειοκρατική διαδικασία για μία επένδυση που δεν εγκυμονεί κινδύνους για κανέναν. Οι αγωγοί μπορούν να περνάνε ελεύθερα.

Αν αυτά συμβαίνουν στις Η.Π.Α., τι συμβαίνει στην Ρωσία η οποία θα κατασκευάσει και θα έχει στον έλεγχό της τον αγωγό;

Η Ρωσία είναι η δεύτερη χώρα στον κόσμο με αγωγούς πετρελαίου μετά τις Η.Π.Α. Η εφημερίδα του internet Terra Daily(http://www.terradaily.com/) αναφέρει: η Ρωσία ρισκάρει ένα ατύχημα ανεβάζοντας τους όγκους του αργού πετρελαίου φέρνοντας στα όρια το σύστημα των αγωγών. Ο κύριες γραμμές είναι 69 χιλιάδες χιλιόμετρα σύμφωνα με τους αριθμούς που δίνει η Transneft που είναι το κρατικό μονοπώλιο αγωγών στην Ρωσία. Το δίκτυο αγωγών είναι πολύ παλαιό, χτίστηκε κατά την διάρκεια των Σοβιέτ και τα στάνταρ ασφαλείας δεν είναι αυτά που θα έπρεπε να είναι.. «Τα ποιο πιθανά ατυχήματα στην Ρωσία θα συμβούν στους κύριους αγωγούς οι οποίοι μεταφέρουν το ρωσικό αργό πετρέλαιο από τις πηγές πετρελαίου στην Σιβηρία, στα διυλιστήρια στην Δυτική Ρωσία και στην Ευρώπη» αναφέρει ο Andrei Gromadin αναλυτής της MDM Bank στην Μόσχα.
Ο ακριβής αριθμός των διαρρήξεων και διαρροών που γίνονται κάθε χρόνο στην Ρωσία είναι δύσκολο να προσδιοριστούν λόγω της απουσίας των επίσημων καταγραφών. Η κυβέρνηση προσπαθεί να περιορίσει την πρόσβαση σε πληροφορίες λέει ο διευθυντής της Greenpeace στην Ρωσία Ivan Blokov. Ο Blokov υποστηρίζει ότι μία ποσότητα 10-20 εκατομμύρια τόνοι αργού πετρελαίου διαρρέουν κάθε χρόνο στην Ρωσία. Το 2003 που είχαν διαθέσιμα τα τελευταία αξιόπιστα στοιχεία καταγράφηκαν περισσότερες από 20.000 διαρρήξεις. Και προσθέτει ότι το σύστημα των αγωγών στην Ρωσία βρίσκεται πολύ κοντά στην καταστροφή.

Το ιστορικό των ατυχημάτων στην ιστορία των αγωγών πετρελαίου στην Ρωσία είναι απογοητευτικό. Η διαρροή σε αγωγό κοντά στην πόλη Usinsk στην περιοχή Kharyaga-Usinsk (Komi Republic) είναι η μεγαλύτερη περιβαλλοντολογική καταστροφή στον κόσμο σε αγωγό όλων των εποχών και το τρίτο μεγαλύτερο ατύχημα όλων των εποχών μετά τον πόλεμο του κόλπου (5 εκατομμύρια βαρέλια) και την έκρηξη στην πλατφόρμα πετρελαίου το 1979 (3 εκατομμύρια βαρέλια) στην Βενεζουέλα (http://www.american.edu/). Διέρρευσαν περίπου 102.000 τόνοι στην σιβεριανή τούνδρα (η Η.Π.Α. ανεβάζουν αυτήν την ποσότητα σε 270.000 τόνους) και από εκεί η διαρροή έφτασε στον ποταμό Kolva ο οποίος χύνεται στην θάλασσα του Barents. Οι ειδικοί λένε ότι η διαρροή αυτή είναι οκτώ φορές μεγαλύτερη από αυτή του Exxon Valdez. Ένα από τα πιο πρόσφατα ατυχήματα που έγιναν γνωστά ήταν στην περιοχή Byransk κοντά στα σύνορα με την Ουκρανία και την Λευκορωσία σε έναν αγωγό ο οποίος εξάγει αργό στην Ευρώπη. Ο Oleg Mitvol αντιπρόεδρος της Federal Service for Supervising Resources είπε ότι η διαρροή είναι τεράστια και επηρέασε μια περιοχή 10 τετραγωνικών χιλιομέτρων (www.cnn.con/2006/WORLD).
Η θέση του υπουργείου Φυσικών Πόρων όπως την αναφέρει το Associated Press είναι : «κρίνοντας από τις πληροφορίες που φθάνουν στο υπουργείο από τις περιβαλλοντολογικές υπηρεσίες … τα αποτελέσματα του ατυχήματος μπορεί να είναι καταστροφικά για την περιοχή» .

Γιατί συμβαίνουν τόσες διαρροές;

Για τα προβλήματα που παρουσιάζουν οι Ρωσικοί αγωγοί, τον Νοέμβριο του 1997 το τμήμα ενέργειας της Παγκόσμιας Τράπεζας (Energy Sector Management Assistance Programme http://www.esmap.org/ ) ανέθεσε στην Νορβηγική εταιρία συμβούλων Det Norsk Veritas (D.M.V) να μελετήσουν τα χαρακτηριστικά των αγωγών , τα προβλήματα που δημιουργούν και να αξιολογήσουν τις νομικές και λειτουργικές διαδικασίες που εφαρμόζονται στην Ρωσία και την πρώην Σοβιετική Ένωση. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η παγκόσμια Τράπεζα δανειοδότησε με 124 εκατομμύρια δολάρια την Ρωσία για την αντιμετώπιση της διαρροής στο Usinsk.
Η μελέτη ολοκληρώθηκε και δημοσιεύθηκε το 2003 και αξίζει κάποιος να την διαβάσει. Στα συμπεράσματα για τους λόγους των διαρροών αναφέρεται:
1. Στην ηλικία των αγωγών. Στατιστικά, τα προβλήματα στους αγωγούς σχηματίζουν μία καμπύλη. Στην αρχή και στο τέλος της ζωής τους τα προβλήματα είναι μεγάλα και στην μέση λίγα. Αυτό οφείλετε στην σωστή κατασκευή τους όταν οι αγωγοί είναι καινούργιοι και από την ταλαιπωρία από την χρόνια χρήση στο τέλος της ζωής τους. (Για τους αγωγούς στις πετρελαιοπηγές η ζωή των σωληνώσεων είναι τα 4-5 χρόνια, για αυτούς των κεντρικών αγωγών είναι μεγαλύτερη αλλά παρουσιάζουν επίσης αυξανόμενα προβλήματα αναφέρει η www.bellona.org.)
2. Στις διαφορετικές κλιματολογικές ,περιβαλλοντολογικές , γεωλογικές συνθήκες του εδάφους από όπου περνάει ο αγωγός και δεν υπολογίζονται στο σχεδιασμό των αγωγών.
3. Στις προδιαγραφές κατασκευής. Στην Ρωσία δημιουργούνται περισσότερες διαρροές από την Ευρώπη και αυτό οφείλετε στην χαμηλή ποιότητα των υλικών που είναι κατασκευασμένοι οι αγωγοί, χαμηλές προδιαγραφές κατασκευής, χαλαρή επιθεώρηση, διοικητικό κενό για τις ευθύνες ελέγχου και διοίκησης.
4.Στην μη ολοκλήρωσή τους σύμφωνα με το σχεδιασμό.
5.Στην καθυστέρηση αναφοράς των διαρροών. Για την μεγέθυνση του προβλήματος ο λόγος είναι ο κακός σχεδιασμός για την αντιμετώπιση των διαρροών. Φτωχά συστήματα ελέγχου, μεγάλες αποστάσεις μεταξύ των βαλβίδων που κλείνουν την παροχή, η μεγάλη διάμετρος των σωληνώσεων που χρησιμοποιούνται στην F.S.U.
Ουσιαστικά όλοι οι λόγοι δείχνουν μια προχειρότητα στην λειτουργία των αγωγών και μια αδιαφορία της Ρωσίας και της Transneft για το περιβάλλον.

Από ποια γεγονότα κινδυνεύουμε με διαρροή;

Από φυσικά φαινόμενα, πλημμύρες, σεισμούς. Από κακή συντήρηση, από ατυχήματα κατά την διάρκεια της συντήρησης, με την λειτουργία στα όρια αντοχής του αγωγού,
από ατυχήματα ή χωματουργικές εργασίες . Πολλά ατυχήματα στις Η.Π.Α έχουν αναφερθεί σε σπάσιμο αγωγών από εργασίες εκσκαφών. Συχνό φαινόμενο στη Ρωσία είναι από διαρροές που προέρχονται από κλοπές πετρελαίου. Φτωχοί κάτοικοι από τις περιοχές που διέρχεται ο αγωγός ανοίγουν τρύπες στους αγωγούς και κλέβουν πετρέλαιο. Για την Ελλάδα το αποκλείω, για την Βουλγαρία όμως;

Ποιες περιοχές κινδυνεύουν στον Έβρο;

Μέχρι τώρα ,όσοι μιλούσαν για τον αγωγό αναφέρονται μόνον στους κινδύνους που διατρέχει η θαλάσσια περιοχή. Οι περιοχές λοιπόν που κινδυνεύουν είναι όλες οι περιοχές από τις οποίες θα διέρχεται ο αγωγός. Περιοχές υψηλού κινδύνου είναι τα ποτάμια και ρέματα και όλες οι περιοχές στις οποίες εκβάλουν. Μια απλή διαρροή στην κάμπο της Ορεστιάδας σημαίνει πιθανή καταστροφή μιας περιοχής περίπου 100 στρεμμάτων.
Σκεφτείτε όμως, να γίνει ένα ατύχημα στον αγωγό στο κομμάτι της Βουλγαρίας, π.χ. να σπάσει ο αγωγός λόγω πλημμύρας στον ποταμό Έβρο, και το νερό να παρασύρει το πετρέλαιο στο ποτάμι. Εδώ γεννιούνται τα ερωτήματα: Πότε θα μας ενημερώσει η Βουλγαρία; Ήδη έχουμε σοβαρό πρόβλημα με τα νερά, το μαθαίνουμε αφού έχει συμβεί το κακό. Στον αγωγό τα πράγματα θα είναι χειρότερα γιατί θα έχουμε και την συμμετοχή μιας τρίτης δύναμης, της Transneft η οποία θα πρέπει να ειδοποιηθεί και να κλείσει την παροχή. Ποιος θα επέμβει στο ποτάμι για να το καθαρίσει; η Ελλάδα, η Βουλγαρία ,ή η Τουρκία; Κανένας. Και όπως καταλαβαίνεται το πετρέλαιο θα φτάσει εύκολα στο Δέλτα., μια περιοχή προστατευόμενη από την συνθήκη Ramsar.

Ο αγωγός θα διασχίσει της σημαντικότερες αγροτικές παραγωγικές περιοχές του Έβρου δίπλα από το δάσος της Δαδιάς δίπλα από τον ποταμό Έβρο και διασχίσει τους ποταμούς Έβρο ( στο τμήμα της Βουλγαρίας), Άρδα, Ερυθροπόταμο. Όταν στην Ρωσία ξεκίνησε να κατασκευάζεται ο αγωγός που διασχίζει την ανατολική Σιβηρία και καταλήγει στον Ειρηνικό Ωκεανό και θα περνούσε βόρεια της Βαϊκάλης, τότε οι ρώσοι ξεσηκώθηκαν και εξανάγκασαν τον Πρόεδρο Πούτιν να αλλάξει την διαδρομή.(www.greenpeace.org/russia). Μάλιστα ο Gennady Chegasov ο οποίος ηγείται ομάδας επιστημόνων οι οποίοι ερευνούν περιβαλλοντολογικά προβλήματα έλεγε ότι «Κανένας μηχανικός δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι δεν θα έχουμε ρωγμές στον αγωγό» (www.planetark.org). Στον αγωγό Μπουργκάς –Αλεξανδρούπολης άραγε υπάρχει μηχανικός που να εγγυηθεί ότι δεν θα έχουμε διαρροές;

Πόσο τελικά κινδυνεύουμε από διαρροή στην Θάλασσα;

Από το 1974 το ίδρυμα ITOPF (International Tanker Owners Pollution Federation Limited http://www.itorf.com/ καταγράφει όλες τις διαρροές από tankers, μεταφορείς και μαούνες. Από το 2000 η κατάσταση βελτιώνεται σημαντικά, ο μέσος όρος διαρροών είναι 3,6 διαρροές τον χρόνο με συνολικές ποσότητες 14, 8, 76, 42, 15, 17, 13, 16 χιλιάδες τόνους. Σ’ αυτούς τους αριθμούς δεν υπολογίζονται διαρροές κάτω των 7 τόνων που γίνονται συνήθως μέσα στα λιμάνια αλλά έχουν μικρή συμμετοχή στην συνολική ποσότητα που διαρρέει στην θάλασσα.
Οι λόγοι δε που αναφέρει το ITOPF είναι:
Οι περισσότερες διαρροές στα tanker είναι αποτέλεσμα διαδικασιών ρουτίνας όπως άδειασμα και φόρτωση καυσίμων πράγμα το οποίο συμβαίνει σε κάθε λιμάνι και κάθε σταθμό φόρτωσης πετρελαίου. Στην πλειονότητά τους αυτές οι «λειτουργικές» διαρροές είναι μικρές. Το 91% αυτών των ποσοτήτων είναι κάτω των επτά τόνων. Ατυχήματα όπως συγκρούσεις και προσαράξεις γενικά δίνουν πολύ μεγαλύτερες διαρροές . Το 84% αυτών των ατυχημάτων να διαρρέουν ποσότητες μεγαλύτερες των 700 τόνων.
Αν ο κίνδυνος μοιάζει μικρός, σ’ αυτόν θα πρέπει να προστεθούν και οι ποσότητες πετρελαίου που θα περιέχει το έρμα με το οποίο είναι γεμάτες οι δεξαμενές των πλοίων. Συνήθως οι δεξαμενές των πλοίων είναι κατά το ήμισυ γεμάτες για να έχουν πλευστότητα τα πλοία. Έτσι αν υπολογίσουμε ότι αν ,όπως σχεδιάζεται 50 εκατομμύρια τόνοι αργού πετρελαίου θα διακινούνται από το τερματικό της Αλεξανδρούπολης, τότε 25 εκατομμύρια τόνοι έρματος θα ρίχνονται στο Θρακικό πέλαγος. Αν όλα τα πλοία τηρούν την Ευρωπαϊκή Νομοθεσία η οποία προβλέπει μάξιμουμ 10 pp/t, τότε 250 τόνοι πετρελαιοειδών θα πέφτουν στην θάλασσα κάθε χρόνο νόμιμα.

Σε ποιο σημείο θα γίνεται η σύνδεση αγωγού-πλοίων;

Εξαρτάται από το μέγεθος των πλοίων που προβλέπεται ότι θα εξυπηρετούν τον αγωγό. Τα πλοία που κυρίως εξυπηρετούν την Μαύρη Θάλασσα είναι τύπου Aframax και αυτό γιατί είναι προβληματική η διέλευση από τα στενά πλοίων μεγάλου εκτοπίσματος VLCC. Αν επιλογή είναι να μπορεί να εξυπηρετεί και μεγαλύτερα πλοία τότε θα πρέπει ο αγωγός να συνδέεται σε μεγαλύτερα βάθη.
Τέτοια περιοχή είναι δυτικά της Μεσημβρίας όπου το βάθος της θάλασσας είναι μεγάλο. Φυσικά δεν θα υπάρχει λιμάνι εκεί, τα πλοία θα δένουν σε συγκεκριμένο σημείο στο οποίο θα υπάρχει η απόληξη του αγωγού για να φορτώσουν.

Πόσο απαραίτητος είναι ο αγωγός για την Ρωσία;

Αν ήταν απαραίτητος θα είχε κατασκευαστεί εδώ και χρόνια. Στην Ελλάδα τον αγωγό Μπουργκάς –Αλεξανδρούπολης τον αντιμετωπίζουμε καθαρά συναισθηματικά γιατί η επένδυση δεν είναι Ελληνική. Οι ρώσοι που θα βάλουν τα χρήματα, θα πρέπει να αποφασίσουν με γνώμονα το συμφέρον τους. Αυτός ο αγωγός θα εξυπηρετεί την Ευρώπη. Η Ευρώπη όμως μειώνει τις καταναλώσεις πετρελαίου και αυξάνει την κατανάλωση του φυσικού αερίου ενώ αντίθετα αυξάνεται σημαντικά η κατανάλωση πετρελαίου στην Ασία.
Τα ειδικό περιοδικό Petroleum Economist στο τεύχος Μαρτίου 2008 έχει μια εμπεριστατωμένη ανάλυση για τους στόχους του νέου προέδρου της Ρωσίας Dmitry Medvedev. Ο πρώτος στόχος είναι η κατάκτηση της Ευρωπαϊκής αγοράς Φυσικού αερίου. Θα πρέπει να ολοκληρωθεί όσο γίνεται γρηγορότερα ο Nord Stream ο οποίος μεταφέρει φυσικό αέριο στην Γερμανία διαμέσου της Βαλτικής θάλασσας. Θα πρέπει να κατασκευαστεί και το άλλο τμήμα του αγωγού South Stream ο οποίος θα διασχίσει την Μαύρη θάλασσα και θα καταλήξει στην Βουλγαρία. Από εκεί η κίνηση του προέδρου Poutin να εξαγοράσει την σερβική εταιρεία πετρελαιοειδών NIS και την συμφωνία με την OMV και την δημιουργία ενός κοινού με την Gazprom κόμβου για την αποθήκευση και διανομή στην Ευρώπη διασφαλίζει την επιτυχία των στόχων τους. Όσο αφορά τους αγωγούς πετρελαίου προτεραιότητα έχουν οι αγωγοί που σχεδιάστηκαν και κατασκευάζονται για την αγορά της Ασίας και του Ειρηνικού. Η πρώτη φάση κατασκευής του αγωγού Taishet- Daqing θα ολοκληρωθεί μέσα στο 2008 (http://www.gasandoil.com/) Ενώ η Ιαπωνία πιέζει την Ρωσία για την ολοκλήρωση του αγωγού που θα καταλήγει στο λιμάνι Nakhodka της Ρωσίας. Η αγορά της Ασίας –Ειρηνικού δείχνει τάση μεγάλης αύξησης : το 2002 ήταν 992 εκατομμύρια τόνοι, και αναμένετε να αυξηθεί σε 1510 εκ. τόνους το 2010, 1970 εκ. τόνοι το 2020 και 2205 εκ. τόνοι το 2030. (Πηγή: http://www.transneft.ru/ )
Ο αγωγός Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης είναι μια προσπάθεια παράκαμψης των στενών του Βοσπόρου – Δαρδανελίων τα οποία υποφέρουν από την κυκλοφοριακή συμφόρηση. Από πλευράς κόστους, είναι φθηνότερη η άμεση μεταφορά με πλοία σε σύγκριση με την συνδυασμένη μεταφορά πλοία – δεξαμενές – αγωγός – δεξαμενές -πλοία. Προσπάθεια παράκαμψης των στενών κάνει και η ίδια η Τουρκία. Κατασκευάζει τον αγωγό Samsun – Ceyhan μήκους 550 χιλιομέτρων και με ετήσια δυνατότητα 50 εκατομμύρια τόνοι και με χρόνο ορίζοντα έναρξης λειτουργίας το 2011. Αυτός ο αγωγός αναμένετε να περιορίσει στο μισό την κυκλοφορία των tanker στα στενά. Στην Τουρκία ξεκίνησε να λειτουργεί από το 2006 και ο αγωγός BACU-TΒILISΙ-CEYCHAN.
Ταυτόχρονα με τον αγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης η Transneft προωθεί και έναν ανταγωνιστικό αγωγό, τον Druzhba –Adria. Ο αγωγός αυτός ξεκινάει από την Ρωσία και διασχίζει την Λευκορωσία, Ουκρανία, Σλοβακία, Ουγγαρία και καταλήγει στο λιμάνι Adria στην Κροατία. Μέχρι στιγμής έχει ετοιμαστεί η διακρατική συμφωνία και συζητείτε με τις εταιρείες πετρελαιοειδών που θα συμμετάσχουν στον αγωγό. (Πηγή: http://www.transneft.ru/ )
Ο αγωγός Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης όπως και το παρακλάδι αγωγού φυσικού αερίου South Sτream στην Ελλάδα δεν είναι σίγουρο ότι θα κατασκευαστούν. Η Ρωσία θέλει να έχει διαθέσιμες εναλλακτικές λύσεις μεταφοράς πετρελαίου διαθέσιμες και να τις χρησιμοποιήσει αν χρειαστεί, όπως θα έκανε κάθε επιχειρηματίας.

Τα τέλη διέλευσης είναι ικανοποιητικά;

Όσο για τα χρήματα που θα κερδίζει το Ελληνικό κράτος από την διέλευση του αγωγού, στο site της Transneft που παρουσιάζει την συμφωνία αναφέρει: … σε ανταπόδοση η Ελλάδα και η Βουλγαρία είναι αρκετά χαρούμενες με τα προσδόκιμα ανταλλάγματα που θα έχουν από την διέλευση του αγωγού και τα οποία θα προσθέσουν στον εθνικό τους προϋπολογισμό. Λοιπόν έχουμε και λέμε: στην πρώτη φάση θα διέρχονται 35 εκατομμύρια τόνοι και με ένα δολάριο τον τόνο ενοίκιο, μας κάνει 35 εκατομμύρια δολάρια. Τι σημαίνει αυτό: λιγότερα χρήματα από τον ετήσιο προϋπολογισμό του Δήμου Αλεξανδρούπολης. Εσείς θα δίνατε το σπίτι σας σε έναν τέτοιο ενοικιαστή; Έτσι κι΄ αλλιώς η απόφαση είναι δικιά σας.