Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2012

ΤΙ ΔΕΝ ΠΡΟΕΒΛΕΨΕ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ και οι ΜΑΓΙΑ




Για εκατοντάδες χρόνια, η κόλαση ήταν η πιο φοβερή απειλή στην ανθρώπινη φαντασία.
Για πολλούς στη Δύση, η Κόλαση είναι μόνο ένα μεσαιωνικό κατάλοιπο.
Η κόλαση περιγράφεται σαν ένα μέρος που φλέγεται. Έτσι θα καταντήσουμε την γη αν αυξηθεί η μέση θερμοκρασία της γης κατά τέσσερεις  βαθμούς.  Αυτό το σενάριο συζητά σήμερα η Παγκόσμια τράπεζα. Θεωρεί ότι θα οδηγηθούμε εκεί,  αν δεν πάρουμε μετρά για την αντιμετώπιση της υπερθέρμανσης. Δυστυχώς αυτό δεν το έχουν προβλέψει ούτε οι Μάγια, ούτε ο γέροντας Παϊσιος . Το έχει προβλέψει όμως η IPPC ,η διακυβερνητική Επιτροπή για το κλίμα του ΟΗΕ. Με τις πιο συντηρητικές προβλέψεις, έχουμε περίπου 50 μήνες μπροστά μας για να αποφύγουμε την αύξηση της μέσης θερμοκρασίας της γης κατά 2 βαθμούς Κελσίου. Δυστυχώς οι προειδοποιήσεις των επιστημόνων, και τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετώπισαν οι κάτοικοι σε διάφορα μέρη του πλανήτη  δεν ενεργοποίησαν κανέναν . Ενώ οι ηλίθιες προβλέψεις που αποδόθηκαν στους Μάγια τρομοκράτησαν χιλιάδες κατοίκους αυτού του πλανήτη.
Αυτή την χρόνια που φεύγει μας έστειλε τα δικά της μηνύματα: Την συρρίκνωση των πάγων της Αρκτικής θάλασσας, τις θερμοκρασίες ρεκόρ, ξηρασίες στην Ευρώπη  και τις ΗΠΑ, τυφώνες όπως η Sandy στην Νέα Υόρκη και ο σούπερ-τυφώνας Bopha
Τον  Σεπτέμβριο ο θαλάσσιος  πάγος της Αρκτικής που παγώνει και λιώνει κάθε χρόνο συρρικνώθηκε 500.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα  περισσότερο από το χαμηλότερο μέγεθος που είχε στο παρελθόν. Ο μόνος λόγος  για την εκτεταμένη μείωση του πάγου, όπως κατέληξαν οι επιστήμονες, είναι η αύξηση της θερμοκρασίας κατά την διάρκεια του καλοκαιριού. 
Οι ΗΠΑ φέτος έχουν ξεπεράσει κατά πολύ θερμότερο έτος που έχει καταγραφεί ποτέ. Στην  Ευρώπη είχε θερμότερη άνοιξη του που έχει καταγραφεί ποτέ. Η επίσημη ξηρασία για την κυβέρνηση των ΗΠΑ αυτή την χρόνια  έδειξε σχεδόν τα δύο τρίτα των ηπειρωτικών ΗΠΑ (65,5%) να είναι σε πρωτοφανή "μέτρια έως εξαιρετική ξηρασία» έως τις 25 Σεπτεμβρίου. Καύσωνες, ξηρασίες, πλημμύρες και τυφώνες κακοποίησαν ευάλωτες χώρες.
Ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν Κι-μουν δήλωσε  ότι :"Στα μέρη που κινδυνεύουν  ζει το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού, που είναι  χώρες με μέτρια έως υψηλή πίεση του νερού(παράκτιες περιοχές)?..Η  υποβάθμιση του εδάφους επηρεάζει 1,5 δισεκατομμύριο ανθρώπους, οι πάγοι λιώνουν η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει και αυτό δεν είναι φυσιολογικό ".
Σοβαρή ξηρασία έπληξε και τη Ρωσία και τη Σιβηρία κατά τη διάρκεια του Ιουνίου και του Ιουλίου. Στην Κίνα, Yunnan και νοτιο-δυτικές επαρχίες Σιτσουάν παρουσίασαν σοβαρή ξηρασία κατά τη διάρκεια του χειμώνα και την άνοιξη. Η  Βόρεια Βραζιλία γνώρισε τη χειρότερη ξηρασία των τελευταίων 50 ετών. Πολλά μέρη της δυτικής Αφρικής και του Σαχέλ, όπως ο Νίγηρας και το Τσαντ, υπέστη σοβαρές πλημμύρες μεταξύ Ιουλίου και Σεπτεμβρίου, λόγω των μουσώνων. Μεγάλες ήταν οι πλημμύρες στη Νιγηρία και  σε τμήματα της νότιας Κίνας που γνώρισε βαρύτερο βροχοπτώσεις τους τα τελευταία 32 χρόνια. Καταστροφικές πλημμύρες των μουσώνων έπληξαν το Πακιστάν κατά τη διάρκεια του Σεπτεμβρίου.
Ο πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Αλ Γκορ υποστηρίζεται αυτό επάνω: "Κάθε βράδυ οι ειδήσεις  είναι βγαλμένες μέσα από το βιβλίο της Αποκάλυψης."
Ο  Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός (WMO),  αναφέρει  η Sandy  ήταν αυτή  που έπεισε πολλούς ανθρώπους ότι τα ακραία καιρικά φαινόμενα οφείλονται στην ανθρώπινη δραστηριότητα. Ο  τυφώνας Sandy  σάρωσε την Καραϊβική και την ανατολική ακτή των Ηνωμένων Πολιτειών, αφήνοντας εκατοντάδες νεκρούς και χιλιάδες χωρίς ρεύμα ή καταφύγιο. Ισχυρότερος μόλις λίγες εβδομάδες αργότερα ήταν ο σούπερ-τυφώνα Bopha, που χτύπησε στο  Μιντανάο στις Φιλιππίνες σκοτώνοντας τουλάχιστον 1000 ανθρώπους και αφήνοντας εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους να έχουν εκτοπιστεί. Τυφώνες δεν είναι ασυνήθιστο στις Φιλιππίνες ή τις ΗΠΑ, αλλά και οι δύο από αυτούς ήταν και εκτός των κανονικών χρονοδιαγραμμάτων  και εκτός των συνηθισμένων διαδρομών .
Επισήμως, είπε ο WMO, τους πρώτους 10 μήνες του 2012 ήταν η ένατη πιο ζεστή από τότε που άρχισαν να καταγράφονται στα μέσα του 19ου αιώνα. Επιπλέον το 2012 οι συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα έχει ξεπεράσει όλες τις χρονιές . Τα τελευταία δεδομένα που δίνουν ο  NOAA National Climatic Data Center, State of the Climate: Global Analysis for November 2012,  Ο Νοέμβριος του 2012 είναι  ο πέμπτος θερμότερη Νοέμβριο από το 1880. Οι 10 θερμότεροι Νοέμβριοι  ήταν τα τελευταία 12 χρόνια με τον θερμότερο τον Νοεμβρίου 2004. Οι εκπομπές διοξειδίου του Άνθρακα έφρασαν στα 392,92 μικρογραμμάρια  με το όριο του IPPC να είναι στα 400 μικρογραμμάρια.

Η Κλιματική αλλαγή συμβαίνει μπροστά στα μάτια μας και θα συνεχίσει να το συμβαίνει, σαν αποτέλεσμα των συγκεντρώσεων των αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα, οι οποίες έχουν αυξηθεί συνεχώς και έφθασαν και πάλι νέες επίπεδα ", δήλωσε ο Μισέλ Ζαρό, επικεφαλής της που εδρεύει στη Γενεύη WMO. Οι περιοχές που κινδυνεύουν σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ είναι το Μαϊάμι και το Guangzhou στην Κίνα,  το Τόκιο, η Νέα Ορλεάνη, το Άμστερνταμ, το Ρότερνταμ, η Ναγκόγια  η Καλκούτα, η Σαγκάη, η Βομβάη, η Tianjin, η Μπανγκόκ, η Ningbo, και η  Ho Chi Minh City, πόλεις, όπου η αλματώδης αύξηση του πληθυσμού στις  παράκτιων μητροπόλεων   και τα τρισεκατομμύρια δολάρια σε περιουσιακά στοιχεία θα είναι ευάλωτα σε καταστροφές λόγω της κλιματικής Αλλαγής.
Δυστυχώς η απάντηση της παγκόσμιας κοινότητας στο πρόβλημα ήταν η αναβολή λήψης απόφασης για το περιβάλλον στην παγκόσμια σύνοδο της Doha, νέες μονάδες λιθάνθρακα και εκμετάλλευση των αποθεμάτων  της άμμου με πίσσα στον Καναδά. Δηλαδή ο άνθρωπος αποφάσισε να καταστρέψει τον πλανήτη όσο μπορεί γρηγορότερα.
Θα παρακαλούσα τους ειδικούς σε «θεϊκές»  προειδοποιήσεις να εφεύρουν καμιά προφητεία μπας και ξυπνήσει ό κόσμος.

Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012

ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ή Το Χρονικό ενός Προαναγγελθέντος Θανάτου



Μετά από τρεις αποτυχίες, η διάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα, στην τελευταία σύνοδος την προηγούμενη εβδομάδας στην Ντόχα, γράφθηκε η τελευταία πράξη της καταστροφής του παγκόσμιου κλίματος. Ο economist χαρακτήρισε την σύνοδο σαν «Θέατρο του παραλόγου».

Για μια εβδομάδα εκατοντάδες πολιτικοί, περιβαλλοντολόγοι, και δημοσιογράφοι πήγαν στην Ντόχα του Κατάρ και το μόνο που κατάφεραν είναι να επιβαρύνουν το περιβάλλον της χώρας με τις μεγαλύτερες εκπομπές καυσαερίων ανά άτομο στον Κόσμο. Αυτό δε, που αποφασίστηκε είναι πέρα για πέρα εξωφρενικό. Η απόφαση λέει ότι: Οι χώρες θα διαπραγματευθούν μέχρι το 2015 για θα πάρουν αποφάσεις που θα εφαρμοστούν το 2020. Δηλαδή, το μόνο που αποφάσισαν είναι να ξεκινήσουν οι συνομιλίες για να διαπραγματευθούν το καθεστώς των εκπομπών καυσαερίων που θα ισχύουν μετά το 2020. Η σύνοδος στην Ντόχα ήταν μια καταστροφή, όπου φτωχές αναπτυσσόμενες χώρες αναγκάστηκαν να συνθηκολογήσουν με τα συμφέροντα των πλούσιων χωρών, καταδικάζοντας ουσιαστικά τους ίδιους τους πολίτες τους στην κλιματική κρίση.

Η σύνοδος του ΟΗΕ για το κλίμα στην Ντόχα είναι η δέκατη-όγδοη και η τέταρτη από μια σειρά αποτυχημένων διασκέψεων στην Κοπεγχάγη, στο Κανκούν και στο  Ντέρμπαν .Η σύνοδος στην Ντόχα όμως ήταν η πιο  σημαντική για το περιβάλλον γιατί ουσιαστικά λήγει αυτόν τον Δεκέμβριο η συμφωνία του Κιότο. Ακόμα και στην δεύτερη περίοδο της συμφωνίας του Κιότο με την αποχώρηση της Ρωσίας, της Ιαπωνίας και του Καναδά υπήρχε ένα σύστημα χρηματοδότησης που βοηθούσε τις φτωχές χώρες να πληρώσουν το κόστος από τα προβλήματα της κλιματικής αλλαγής. Αυτό τώρα τελειώνει.  Έτσι από το 2013 μέχρι το 2020 δεν θα υπάρχει ενδιάμεση συμφωνία για τις εκπομπές των καυσαερίων. Ακόμα και στην αποτυχημένη σύνοδο στην Κοπεγχάγη το 2009, οι δύο μεγαλύτερες χώρες στις εκπομπές καυσαερίων οι ΗΠΑ και οι Κίνα είχαν υποσχεθεί να μειώσουν τις εκπομπές, από δω και πέρα δεν θα ισχύει καμιά συμφωνία. Το χειρότερο είναι ότι καμία χώρα δεν έχει προβεί σε σημαντικές δεσμεύσεις για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου όπως είχε γίνει στην Κοπεγχάγη. Η πιο πρόσφατη έκθεση των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον (UNEP), η οποία δημοσιεύθηκε την παραμονή της διάσκεψης της Ντόχα, είναι ανησυχητική. Το 2012 εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου ανήλθαν σε 50 γιγατόνους ισοδυνάμου διοξειδίου του άνθρακα. Αυτό είναι 20% περισσότερο από ό, τι  ήταν το 2000 και περίπου 14% πάνω από τις εκπομπές, όπου πρέπει να έχουμε για να φτάσουμε τον στόχο των 2 ° C το 2020. Αν οι εκπομπές δεν μειωθούν, το UNEP υπολογίζει, ότι θα φθάσουν σε 58 γιγατόνους το 2020. Ξεπερνώντας κατά 14 γιγατόνους το όριο. Αυτό είναι ένα τεράστιο πλεόνασμα, που ισοδυναμεί με τις συνολικές σημερινές  εκπομπές της Αμερικής, της Ευρώπης και της Ρωσίας.
Στην Κοπεγχάγη, κάποιες χώρες είχαν δώσει υποσχέσεις  για μείωση των εκπομπών υπ’ όρους. Η Βραζιλία είχε ανακοίνωσε ότι θα μειώσει τους κατά 36,1% μέχρι το 2020? Η Ευρωπαϊκή Ένωση προσέφερε μια μείωση κατά 30% κάτω από τα επίπεδα του 1990. Αν οι χώρες εκπλήρωναν κατά  το ελάχιστο αυτούς τους φιλόδοξος αριθμούς, η UNEP υπολόγιζε ότι θα είχαμε μεγάλη διαφορά στις εκπομπές. Ακόμα και οι μισές εκπομπές να επιτυγχάνονταν  θα μπορούσε να διατηρηθεί το επίπεδο της θερμοκρασίας σε μια άνοδο κάτω από το όριο των 2 ° C το 2020.
Μετά τα αποτελέσματα της συνόδου στην Ντόχα,  οι εκπομπές θα συνεχίσουν να ανεβαίνουν και  η ταχύτητα των αλλαγών στο κλίμα θα επιταχυνθεί.
Αρκετές πρόσφατες εκθέσεις φαίνεται να εγκαταλείψουν την ελπίδα της διατήρησης αυτού του ορίου2 ° C . Αντ 'αυτού, οι άνθρωποι έχουν αρχίσει να αναρωτιούνται τι ο κόσμος θα μπορούσε να μοιάζει αν ήταν 4 ° C ή 6 ° C θερμότερος. Μια νέα έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας από το Ινστιτούτο Ερευνών Potsdam για τις Κλιματικές Επιπτώσεις δίνει μια άσχημη εικόνα. Οι ωκεανοί, λέει η μελέτη, θα αυξηθεί κατά 0,5-1 μέτρα από το 2100, θα κατέστρεψει τις παράκτιες πόλεις σε ιδιαίτερα μεγάλο βαθμό στην Ανατολική και τη Νότια Ασία. Τα τρία τέταρτα των τροπικών δασών θα μπορούσε να καταστραφούν, συμπεριλαμβανομένων και πολλών στην Ινδονησία, την Ινδία και τις Φιλιππίνες, προσθέτοντας περαιτέρω στην υπερθέρμανση του πλανήτη. Οι σοδειές θα μειωθούν συνολικά και οι ξηρασίες θα γίνουν πιο συχνές και σοβαρές "
Η ανθρώπινη ανοησία θριαμβευτικά αναγνωρίζει το πρόβλημα και αδιαφορεί για το αποτέλεσμα. Δυστυχώς το κόστος θα το πληρώσουμε όλοι και πολύ σύντομα.
Υ.Γ: Η αδιαφορία της Ελληνικής κυβέρνησης για το περιβάλλον φαίνεται και από την εκπροσώπηση που είχε η χώρα μας στην Ντόχα. Δεν συμμετείχε κανένας υπουργός, βουλευτής, γραμματέας. Εκπρόσωπος της Ελλάδας ήταν ένας πρέσβης. Επιπλέον για την φτωχή εκπροσώπηση και την έλλειψη πρωτοβουλιών  κανένας αντιπολιτευόμενος δεν διαμαρτυρήθηκε.

ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΚΑΡΒΟΥΝΟ



H μεγάλη ζήτηση για ενεργεία και το κόστος του πετρελαίου ξαναέκανε διαφέρουσα την χρήση λιθάνθρακα για την παραγωγή ηλεκτρικής ενεργείας.
Συμφώνα με τα τελευταία στοιχεία νέες μονάδες  ετοιμάζονται να κατασκευαστούν για την παραγωγή ενέργειας. 




Η ζήτηση από την Κίνα και την Ινδία θα οδηγήσουν την αύξηση της χρήσης άνθρακα μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια, λέει η IEA.

Ο άνθρακας είναι πιθανό να ανταγωνιστεί το πετρέλαιο ως η μεγαλύτερη πηγή στον κόσμο της ενέργειας μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια, με δυνητικά καταστροφικές συνέπειες για το κλίμα. Ένας από τους μεγαλύτερους παράγοντες πίσω από την αύξηση της χρήσης άνθρακα είναι η μαζική αύξηση της χρήσης του φυσικού αερίου που παράγεται από σχιστόλιθο στις ΗΠΑ.

Η μείωση της κατανάλωσης καυσίμων  στις ΗΠΑ βοήθησε να μειωθούν οι τιμές του άνθρακα σε παγκόσμιο επίπεδο, και στην Ευρώπη, όπου η χρήση του άνθρακα υποτίθεται ότι πρέπει να αποθαρρύνονται από το σύστημα εμπορίας εκπομπών.

Ο Maria van der Hoeven, εκτελεστικός διευθυντής της ΔΟΕ, δήλωσε: «Το μερίδιό της στην παγκόσμια ενεργειακό μείγμα συνεχίζει να αυξάνεται κάθε χρόνο, και αν δεν γίνουν αλλαγές στις τρέχουσες πολιτικές, ο άνθρακας θα πιάσει το πετρέλαιο μέσα σε μια δεκαετία."

Ο άνθρακας υπαρχει άφθονο και βρίσκεται στις περισσότερες περιοχές του κόσμου, σε αντίθεση με τοπετρελαίου και φυσικό αέριο και μπορεί να εξαχθεί φτηνά. Σαν αποτέλεσμα, ήταν ο άνθρακας  να χρησιμοποιηθεί για την κάλυψη σχεδόν του μισού της αύξησης της ζήτησης ενέργειας σε παγκόσμιο επίπεδο την τελευταία δεκαετία. Σύμφωνα με την ΙΕΑ, η ζήτηση από την Κίνα και την Ινδία θα οδηγήσουν τον κόσμο στην χρήση άνθρακα τα επόμενα πέντε χρόνια, με την Ινδία στην πορεία να ξεπεράσει τις ΗΠΑ ως ο δεύτερος μεγαλύτερος καταναλωτής στον κόσμο. Η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος εισαγωγέας άνθρακα, Ινδονησία και ο μεγαλύτερος εξαγωγέας, έχοντας ξεπεράσει προσωρινά Αυστραλία.

Σύμφωνα με την μεσοπρόθεσμη  έκθεση της ΔΟΕ(International Energy Organisation), η οποία δημοσιεύθηκε την Τρίτη, ο κόσμος θα κάψει περισσότερο 1,2 δισ. τόνους άνθρακα ετησίως μέχρι το 2017 σε σύγκριση με φετινή χρήση και η ποσότητα αυτή ισούται με το σύνολο της κατανάλωσης από τη Ρωσία και τις ΗΠΑ. Η παγκόσμια κατανάλωση άνθρακα αναμένεται να φθάσει 4,3 δισ. τόνους ισοδύναμου πετρελαίου το 2017, ενώ η κατανάλωση πετρελαίου αναμένεται να φθάσει 4,4 δισ. τόνους από την ίδια ημερομηνία.

Η καύση λιθάνθρακα παράγει τις  υψηλότερες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα  και είναι τεράστια η συμβολή του στην αλλαγή του κλίματος, ιδιαίτερα όταν χρησιμοποιούνται παλαιοί και, προβληματικοί σταθμοί παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.  Ενώ οι σταθμοί που δεν διαθέτουν φίλτρα εκπέμπουν  θείο - η κύρια αιτία της όξινης βροχής -  υδράργυρο  και τα σωματίδια αιθάλης.

Στην Ευρώπη, το σύστημα εμπορίας εκπομπών έπρεπε να  έχει αποθαρρύνει  την χρήση του λιθάνθρακα για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας με την αγορά δικαιωμάτων από άλλες χώρες . Οι τιμές αυτών των δικαιωμάτων τον τελευταίο καιρό έχουν πέσει και σε συνδυασμό με την χρηματοοικονομική κρίση και το μεγάλο πλεόνασμα σε διαθέσιμες άδειες  οδήγησαν σε άνοδο της χρήσης άνθρακα . Αυτό σημαίνει ότι μόνο ένας από τους ρυθμιστικούς μηχανισμούς της αγοράς του κόσμου με στόχο την μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου αποτυγχάνει σε βασικούς στόχους της. Επιπλέον η  χαμηλή τιμή του άνθρακα αποθαρρυνθεί την χρήση ανανεώσιμων πηγών  ενέργειας.
Αν δεν υπάρχει άμεση  πολιτική αντίδραση, ο κόσμος αντιμετωπίζει γρηγορότερα τους κινδύνους από την αλλαγή του κλίματος. 

Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012

World Energy Outlook 2012 και η ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ



Κάθε χρόνο τον Νοέμβριο, ο Οργανισμός εκδίδει μια μελέτη που αφορά την παγκόσμια παραγωγή ενεργείας και τις παγκόσμιες τάσεις.(World Energy Outlook). Τα στοιχεία των μελετών αυτών αποτελούν οδηγό για τις επενδύσεις των εταιρειών. Στην παρουσίαση της τελευταίας μελέτης Ο Fatih Birol δήλωσε « ο κόσμος κινείται προς την λάθος κατεύθυνση όσον αφορά την αλλαγή του κλίματος Λόγω της απουσίας οποιαδήποτε σημαντικής συμφωνίας για την μείωση του  CO2 σε παγκόσμιο επίπεδο, η ενεργειακή υποδομή που κατασκευάζεται θα μας οδηγήσει με βεβαιότητα στην αύξηση της θερμοκρασίας κατά 2 βαθμούς το 2017» (Ο Διεθνής οργανισμός Ενεργειας (IAE) έχει έδρα το Παρίσι και πρόεδρος του είναι ο Fatih Birol, οικονομολόγος.)
Τα στοιχεία του WEO δείχνουν ότι χωρίς  να πάρουμε μέτρα, , η παγκόσμια σχετικές με την ενέργεια εκπομπές CO2 είναι πιθανό να ανεβούν από 31.2bn τόνους το 2011 - 37000000000 τόνους το 2035 - και αυτό θα θέσει τον κόσμο σε μια πορεία προς μια παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας κατά 3,6 βαθμούς, αυτό θα είναι καταστροφικό για τον πλανήτη.
Στη διάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα τον περασμένο Δεκέμβριο σχεδόν 200 χώρες συμφώνησαν να προσπαθήσουν να διαπραγματευτούν μια εκπομπών κοπής συνθήκη από το 2015 - αλλά ακόμα κι αν αυτό είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης, δεν θα τεθεί σε ισχύ μέχρι το 2020. Ένας άλλος οργανισμός που μίλησε για το περιβάλλον είναι η Παγκόσμια Τράπεζα. «Ο κόσμος θα πρέπει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής πιο επιθετικά», δήλωσε ο Jim Yong Kim πρόεδρος  του ομίλου της Παγκόσμιας Τράπεζας. Μελέτες έχουν δείξει ότι η θερμοκρασία του πλανήτη θα αυξηθεί κατά 4 βαθμούς μέχρι το τέλος του αιώνα   αν δεν γίνει ριζική αποσύνδεση της ανάπτυξης από τον άνθρακα, προειδοποιεί έκθεση του οργανισμού. Το κόστος των μέτρων που θα πρέπει να ληφθούν υπερβαίνουν το $ 1TR (Ένα Τρισεκατομμύριο δολάρια)και αυτό θα πρέπει να ενσωματωθεί στους εθνικούς προϋπολογισμούς. Σύμφωνα με τον σκηνοθέτη  Τζον PIK Schellnhuber. "Αν πιάσουμε τους δύο βαθμούς η αύξηση της θερμοκρασίας θα είναι ραγδαία .Ο μόνος τρόπος για να αποφευχθεί αυτό είναι να σπάσει το business-as-usual, δηλαδή το πρότυπο παραγωγής και κατανάλωσης."  Για να το κάνω πιο απλό, η ζωή μας θα πρέπει να πάει στο 1930.Για όσους δεν το γνωρίζουν οι δύο βαθμοί φέρνουν μεγάλες καταστροφές (Μεγάλες ξηρασίες σε ξηρές περιοχές, πυρκαγιές πλημμύρες σε υγρές περιοχές, καταστροφές σε υποδομές, στην παραγωγή τροφίμων και στο νερό και προβλήματα στο ενεργειακό εφοδιασμό), με τρεις βαθμούς θα βράσει ο πλανήτης και είναι κατάσταση χωρίς επιστροφή. Στο επιστημονικό επίπεδο ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός σε έκθεσή του λέει ότι: τα τρία αέρια του θερμοκηπίου, συνδέονται στενά με δραστηριότητες όπως η χρήση ορυκτών καυσίμων και της αποψίλωσης των δασών, και έχουν αυξηθεί οι επιπτώσεις στο κλίμα του πλανήτη κατά 30% μεταξύ 1990 και 2011, οι εκπομπές CO2  αντιπροσωπεύουν περίπου τα τέσσερα πέμπτα της αύξησης. Πως όμως αντιμετωπίζει η παγκόσμια κοινότητα το πρόβλημα:   Από τις 26 Νοεμβρίου έως τις 7 Δεκεμβρίου ακόμα μια συνάντηση θα γίνεται στην Ντόχα του Καταρ. Η πρόοδος προς την κατεύθυνση μιας διεθνούς συμφωνίας για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής ήταν οδυνηρά αργή και απογοητευτική., μαστίζεται από τις θεμελιώδεις διαφωνίες μεταξύ των χωρών που συμμετέχουν και επιδεινώνεται από την οικονομική κρίση. Οι 194 χώρες που θα συναντηθούν στη Ντόχα συχνά έχουν διαμετρικά αντίθετες συμφέροντα και απόψεις.  Πολλές από τις διαφορές μεταξύ των χωρών περιστρέφονται γύρω από την έννοια της ιστορικής ευθύνης. Αυτή η άποψη λέει ότι οι βιομηχανικές χώρες πλούτισαν στο παρελθόν  από τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, και θα πρέπει αυτές να σταματήσουν να εκπέμπουν ενώ οι αναπτυσσόμενες χώρες θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να αναπτυχθούν, χωρίς να περιορίσουν τις δικές τους εκπομπές.
Η έλλειψη τέτοιων δεσμεύσεων από ένα μεγάλο μέρος του βιομηχανοποιημένου κόσμου έχει συμβάλει ώστε να έχουμε κωλυσιεργία και από τις αναπτυσσόμενες χώρες. Οι πλούσιες χώρες δεν είναι απλά απρόθυμοι να πληρώσουν για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής στις φτωχότερες χώρες - είναι απρόθυμοι να δεσμευθούν πόροι στην χώρα τους, επιπλέον οι χώρες που βρίσκονται σε οικονομική κρίση, ούτε καν μπορούν να σκεφθούν ότι η αντιμετώπιση της αλλαγής του κλίματος ως κάτι που είναι προς το εθνικό συμφέρον τους.


ΠΩΣ Η ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΘΑ ΕΠΙΡΡΕΑΣΕΙ ΤΟ ΠΟΣΙΜΟ ΝΕΡΟ



Το πόσιμο νερό είναι ζωτικής σημασίας για την ανθρώπινη κοινωνία - όχι μόνο για την κατανάλωση, αλλά και για τη γεωργία, το πλύσιμο και πολλές άλλες δραστηριότητες. Αναμένεται να γίνει όλο και πιο σπάνιο στο μέλλον, και αυτό οφείλεται εν μέρει στην αλλαγή του κλίματος.
Για να κατανοήσουμε το προβλήματος της λειψυδρίας θα πρέπει να ξεκινήσουμε ​​ από την κατανομή του νερού στον πλανήτη. Περίπου το 98% του νερού της γης είναι αλμυρό και μόλις το 2% είναι  «γλυκό». Από αυτό το% 2, σχεδόν το 70% είναι χιόνι και πάγο, 30% είναι υπόγεια ύδατα, λιγότερο από 0,5% είναι το νερό στην επιφάνεια της γης (λίμνες, ποτάμια, κλπ), και λιγότερο από 0,05% είναι στην ατμόσφαιρα.  Η κλιματική αλλαγή έχει πολλές επιπτώσεις σε αυτές τις αναλογίες σε παγκόσμια κλίμακα. Το κυριότερο είναι ότι η αύξηση της θερμοκρασίας προκαλεί το λιώσιμο των πάγων στους πόλους και την μετατροπή του γλυκού νερού σε θαλασσινό(αλμυρό).
Ένα άλλο αποτέλεσμα της αύξησης της θερμοκρασίας είναι να αυξηθεί η ποσότητα του νερού που η ατμόσφαιρα μπορεί να κρατήσει (σύννεφα), η οποία με τη σειρά της μπορεί να οδηγήσει σε περισσότερες και ισχυρότερες  βροχοπτώσεις όταν ο αέρας ψύχεται.  Παρά το γεγονός ότι περισσότερες βροχοπτώσεις μπορούν  να προσθέσουν στην πόρους γλυκού νερού, στην πραγματικότητα οι ισχυρές βροχοπτώσεις οδηγούν το νερό γρηγορότερα πίσω στην θάλασσα, μειώνοντας την ικανότητα της γης  να αποθηκεύσει το νερό για να μπορέσουμε να το  χρησιμοποιήσουμε. Ο θερμότερος αέρας σημαίνει επίσης ότι οι  χιονοπτώσεις αντικαθίσταται από τις βροχοπτώσεις και την εξάτμιση, οι ποσότητες των οποίων τείνουν να αυξάνονται. Μια άλλη επίπτωση των υψηλότερων θερμοκρασιών είναι το λιώσιμο των παγετώνων των βουνών.  Αυτό θα αυξήσει την παροχή νερού σε ποτάμια και λίμνες, βραχυπρόθεσμα έως μεσοπρόθεσμα, αλλά αυτό θα σταματήσει όταν οι παγετώνες έχουν λιώσει. Στις  υπο-τροπικές περιοχές, η κλιματική αλλαγή είναι πιθανό να οδηγήσει σε μείωση των βροχοπτώσεων στις ήδη ξηρές περιοχές. Το συνολικό αποτέλεσμα είναι μια εντατικοποίηση του κύκλου του νερού που προκαλεί πιο ακραίες πλημμύρες και ξηρασίες σε παγκόσμιο επίπεδο.

Η συνολική εικόνα από την επίδραση της κλιματικής αλλαγής στον πλανήτη σε ότι αφορά την διαθεσιμότητα σε γλυκό  ​​νερό είναι διαφορετική από περιοχή σε περιοχή. Οι διαφορετικές αυτές  επιδράσεις κάνουν πολύ δύσκολες τις προβλέψεις για την παγκόσμια τάση. Η τεχνική έκθεση της IPCC για την κλιματική αλλαγή και το νερό καταλήγει στο συμπέρασμα ότι, παρά τις παγκόσμιες αυξήσεις στις βροχοπτώσεις, πολλές ξηρές περιοχές, συμπεριλαμβανομένης της Μεσογείου και της Νότιας Αφρικής θα υποφέρουν άσχημα από την μείωση των βροχοπτώσεων και αύξηση της εξάτμισης. Ως εκ τούτου, η ειδική έκθεση της IPCC για την προσαρμογή στην αλλαγή του κλίματος εκτιμά ότι περίπου ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι σε ξηρές περιοχές μπορεί να αντιμετωπίσει την αύξηση της λειψυδρίας. Φέτος πήραμε μια γεύση για το τι περιμένει την περιοχή. Οι βροχοπτώσεις στην περιοχή έχουν μειωθεί κατά 30%, ενώ δεν είχαμε βροχές για ένα διάστημα περίπου τεσσάρων μηνών.
Ωστόσο, ο βαθμός στον οποίο αυτό θα συμβεί δεν μπορεί να προβλεφθεί με βεβαιότητα από τα σημερινά μοντέλα. Σε πολλές περιοχές διαφορετικά μοντέλα δεν μπορούν καν να συμφωνήσουν για το αν το κλίμα θα γίνει πιο υγρό ή ξηρό. Για παράδειγμα, μια πρόσφατη μελέτη των μελλοντικών ροών του ποταμού Τάμεση στο Kingston δείχνει μια πιθανή αύξηση 11% μέσα στα επόμενα 80 χρόνια σε σχέση με τα τελευταία 60 χρόνια. Ωστόσο, σύμφωνα με τον ίδιο ακριβώς σενάριο εκπομπών, η ίδια έκθεση παρουσιάζει μια εναλλακτική προβολή από τη μείωση κατά 7% σε ροών. Φέτος στην Βρετανία οι   καταστροφικές πλημμύρες στη νότιο-δυτική Αγγλία, στα Midlands και την Ουαλία,  περίπου 1.000 σπίτια πλημμύρισαν ενώ  περισσότερα  από 7000 ακίνητα έχουν πλημμυρίσει μέσα το 2012.

Η άμεση επίπτωση της κλιματικής αλλαγής δεν είναι ο μόνος λόγος για να ανησυχεί κάποιος για το μέλλον του γλυκού νερού. Αυτό που τονίζεται από μια πρόσφατη Περιβάλλοντος των Ηνωμένων Εθνών έκθεση του Προγράμματος είναι η αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού που σημαίνει μεγαλύτερη ζήτηση για τη γεωργία,  μεγαλύτερη χρήση του νερού για άρδευση και ρύπανση των υδάτων.
 Παράλληλα, η αύξηση της ευημερίας σε ορισμένες χώρες σημαίνει ένα μεγαλύτερο αριθμό των ανθρώπων θα χρησιμοποιήσουν περισσότερο νερό λόγο της αλλαγής του τρόπου ζωής όπως το  πότισμα των κήπων, καθαρισμό σπιτιών και αυτοκίνητων.  Στις  ταχέως αναπτυσσόμενες οικονομίες θα δημιουργηθεί  μεγαλύτερη βιομηχανία και σε πολλές περιπτώσεις αυτό έρχεται χωρίς τη σύγχρονη τεχνολογία για την εξοικονόμηση νερού και τον έλεγχο της ρύπανσης. Ως εκ τούτου ανησυχίες για την αλλαγή του κλίματος πρέπει να εξεταστεί μαζί με τη διαχείριση της ρύπανσης και τη ζήτηση για νερό. Είναι γνωστή η ανησυχία των κατοίκων της Χαλκιδικής για τα αποθέματα του νερού με την αύξηση της ζήτησης που δημιουργήθηκε από τον τουρισμό.
Η πιο απλή  λύση για την αύξηση της ζήτησης, καθώς και τον τρόπο της ασφάλισης έναντι πιθανών επιπτώσεων της αλλαγής του κλίματος, είναι η τεχνητή αναδιανομή του γλυκού νερού στο χώρο και στο χρόνο: η δημιουργία δεξαμενών (τεχνιτών λιμνών) για να το αποθήκευση του νερού, αγωγούς για να  μπορεί να  μεταφερθεί, και την ανάπτυξη τεχνικών ανάκτησης του γλυκού νερού από τους ωκεανούς με την  μέθοδο της αφαλάτωσης (αν και σε περιοχές όπως το Ντουμπάι που εφαρμόζεται η αφαλάτωση το κόστος και η επιβάρυνση του περιβάλλοντος είναι μεγάλη για το  εργοστάσιο αφαλάτωσης  λειτουργεί με πετρέλαιο).