World Energy Outlook 2012 και η ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ

Κάθε χρόνο τον Νοέμβριο, ο Οργανισμός εκδίδει μια μελέτη που αφορά την παγκόσμια παραγωγή ενεργείας και τις παγκόσμιες τάσεις.(World Energy Outlook). Τα στοιχεία των μελετών αυτών αποτελούν οδηγό για τις επενδύσεις των εταιρειών. Στην παρουσίαση της τελευταίας μελέτης Ο Fatih Birol δήλωσε « ο κόσμος κινείται προς την λάθος κατεύθυνση όσον αφορά την αλλαγή του κλίματος Λόγω της απουσίας οποιαδήποτε σημαντικής συμφωνίας για την μείωση του  CO2 σε παγκόσμιο επίπεδο, η ενεργειακή υποδομή που κατασκευάζεται θα μας οδηγήσει με βεβαιότητα στην αύξηση της θερμοκρασίας κατά 2 βαθμούς το 2017» (Ο Διεθνής οργανισμός Ενεργειας (IAE) έχει έδρα το Παρίσι και πρόεδρος του είναι ο Fatih Birol, οικονομολόγος.)
Τα στοιχεία του WEO δείχνουν ότι χωρίς  να πάρουμε μέτρα, , η παγκόσμια σχετικές με την ενέργεια εκπομπές CO2 είναι πιθανό να ανεβούν από 31.2bn τόνους το 2011 - 37000000000 τόνους το 2035 - και αυτό θα θέσει τον κόσμο σε μια πορεία προς μια παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας κατά 3,6 βαθμούς, αυτό θα είναι καταστροφικό για τον πλανήτη.
Στη διάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα τον περασμένο Δεκέμβριο σχεδόν 200 χώρες συμφώνησαν να προσπαθήσουν να διαπραγματευτούν μια εκπομπών κοπής συνθήκη από το 2015 - αλλά ακόμα κι αν αυτό είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης, δεν θα τεθεί σε ισχύ μέχρι το 2020. Ένας άλλος οργανισμός που μίλησε για το περιβάλλον είναι η Παγκόσμια Τράπεζα. «Ο κόσμος θα πρέπει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής πιο επιθετικά», δήλωσε ο Jim Yong Kim πρόεδρος  του ομίλου της Παγκόσμιας Τράπεζας. Μελέτες έχουν δείξει ότι η θερμοκρασία του πλανήτη θα αυξηθεί κατά 4 βαθμούς μέχρι το τέλος του αιώνα   αν δεν γίνει ριζική αποσύνδεση της ανάπτυξης από τον άνθρακα, προειδοποιεί έκθεση του οργανισμού. Το κόστος των μέτρων που θα πρέπει να ληφθούν υπερβαίνουν το $ 1TR (Ένα Τρισεκατομμύριο δολάρια)και αυτό θα πρέπει να ενσωματωθεί στους εθνικούς προϋπολογισμούς. Σύμφωνα με τον σκηνοθέτη  Τζον PIK Schellnhuber. "Αν πιάσουμε τους δύο βαθμούς η αύξηση της θερμοκρασίας θα είναι ραγδαία .Ο μόνος τρόπος για να αποφευχθεί αυτό είναι να σπάσει το business-as-usual, δηλαδή το πρότυπο παραγωγής και κατανάλωσης."  Για να το κάνω πιο απλό, η ζωή μας θα πρέπει να πάει στο 1930.Για όσους δεν το γνωρίζουν οι δύο βαθμοί φέρνουν μεγάλες καταστροφές (Μεγάλες ξηρασίες σε ξηρές περιοχές, πυρκαγιές πλημμύρες σε υγρές περιοχές, καταστροφές σε υποδομές, στην παραγωγή τροφίμων και στο νερό και προβλήματα στο ενεργειακό εφοδιασμό), με τρεις βαθμούς θα βράσει ο πλανήτης και είναι κατάσταση χωρίς επιστροφή. Στο επιστημονικό επίπεδο ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός σε έκθεσή του λέει ότι: τα τρία αέρια του θερμοκηπίου, συνδέονται στενά με δραστηριότητες όπως η χρήση ορυκτών καυσίμων και της αποψίλωσης των δασών, και έχουν αυξηθεί οι επιπτώσεις στο κλίμα του πλανήτη κατά 30% μεταξύ 1990 και 2011, οι εκπομπές CO2  αντιπροσωπεύουν περίπου τα τέσσερα πέμπτα της αύξησης. Πως όμως αντιμετωπίζει η παγκόσμια κοινότητα το πρόβλημα:   Από τις 26 Νοεμβρίου έως τις 7 Δεκεμβρίου ακόμα μια συνάντηση θα γίνεται στην Ντόχα του Καταρ. Η πρόοδος προς την κατεύθυνση μιας διεθνούς συμφωνίας για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής ήταν οδυνηρά αργή και απογοητευτική., μαστίζεται από τις θεμελιώδεις διαφωνίες μεταξύ των χωρών που συμμετέχουν και επιδεινώνεται από την οικονομική κρίση. Οι 194 χώρες που θα συναντηθούν στη Ντόχα συχνά έχουν διαμετρικά αντίθετες συμφέροντα και απόψεις.  Πολλές από τις διαφορές μεταξύ των χωρών περιστρέφονται γύρω από την έννοια της ιστορικής ευθύνης. Αυτή η άποψη λέει ότι οι βιομηχανικές χώρες πλούτισαν στο παρελθόν  από τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, και θα πρέπει αυτές να σταματήσουν να εκπέμπουν ενώ οι αναπτυσσόμενες χώρες θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να αναπτυχθούν, χωρίς να περιορίσουν τις δικές τους εκπομπές.
Η έλλειψη τέτοιων δεσμεύσεων από ένα μεγάλο μέρος του βιομηχανοποιημένου κόσμου έχει συμβάλει ώστε να έχουμε κωλυσιεργία και από τις αναπτυσσόμενες χώρες. Οι πλούσιες χώρες δεν είναι απλά απρόθυμοι να πληρώσουν για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής στις φτωχότερες χώρες - είναι απρόθυμοι να δεσμευθούν πόροι στην χώρα τους, επιπλέον οι χώρες που βρίσκονται σε οικονομική κρίση, ούτε καν μπορούν να σκεφθούν ότι η αντιμετώπιση της αλλαγής του κλίματος ως κάτι που είναι προς το εθνικό συμφέρον τους.