ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ της qλλαγής του κλίματος στον ΈΒΡΟ

Σκεφτείτε ότι βρίσκεστε μέσα σε ένα πλοίο το οποίο μπάζει νερό, τι θα κάνατε; Όλοι μαζί θα προσπαθούσατε να βγάλετε το νερό που μπαίνει από τις τρύπες και να κλείσετε τις τρύπες. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και τώρα. Ο πλανήτης βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σημείο και εάν δεν βοηθήσει ο καθένας μας να αδειάσουμε το νερό και να κλείσουμε τις τρύπες  θα πνιγούμε όλοι μαζί. Αυτό που βλέπω είναι ότι μέχρι τώρα οι περισσότεροι από μας ή σφυρίζουμε αδιάφορα όταν φωνές μας ζητάνε να βοηθήσουμε στο άδειασμα των νερών ή ανοίγουμε μεγαλύτερες τρύπες. Μ’ αυτό το κείμενο απλά τραβάω τον συναγερμό του πλοίου και σας λέω ανοιχτά ότι πνιγόμαστε και δεν υπάρχει η πιθανότητα να σωθούμε εάν δεν βοηθήσουν όλοι.

Θα μου πείτε ότι: όλα αυτά είναι αμπελοφιλοσοφίες ή πρόκειται να συμβούν στο μακρινό μέλλον.

O προσδιορισμός όμως, του κινδύνου έχει γίνει από το Intergovernmental Panel on Climate Change (Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή) μια επιτροπή που έχει δημιουργήσει ο Ο.Η.Ε. Άρα την αποδέχονται όλες οι κυβερνήσεις των χωρών του ΟΗΕ και τα στοιχεία που ανακοινώνουν είναι πραγματικά.

Το  κρίσιμο σημείο που έχει ορίσει η επιτροπή είναι η αύξηση του μέσου όρου της θερμοκρασίας της γης να μην περάσει τους 2οC  βαθμούς σε σχέση με τη θερμοκρασία της προβιομηχανικής εποχής. Αν ξεπεράσουμε αυτή τη θερμοκρασία τότε το αποτέλεσμα θα είναι καταστροφικό για τη ζωή πάνω στη γη. Θα αλλάξει η κίνηση των ωκεανών, η κίνηση των ανέμων και οι βροχοπτώσεις. Άνοδο του μέσου όρου της θερμοκρασίας κατά δύο βαθμούς σε τοπικό επίπεδο όπως η Γροιλανδία θα σήμαινε αύξηση της τοπικής θερμοκρασίας κατά 2,7οC με αποτέλεσμα το λιώσιμο των πάγων και την άνοδο της στάθμης της θάλασσας κατά 7 μέτρα.

Όμως οι πάγοι στον  Αρκτικό Ωκεανό αυτό το καλοκαίρι έλιωσαν σε επίπεδα ρεκόρ η Γροιλανδία έχασε το 40% των πάγων. Η Δανική ιστοσελίδα του Μετεωρολογικού Ινστιτούτου, δείχνει  για την Γροιλανδία αύξηση της θερμοκρασίας  περίπου 2-4C υψηλότερα από το μέσο όρο της αναφοράς της περιόδου 1961-1990. Οι καταγραφές της θερμοκρασίας δείχνουν μέση άνοδο της θερμοκρασίας της Γροιλανδίας κατά 2.3C τα τελευταία 20 χρόνια.  Για το Βορείου ημισφαίριο φέτος ήταν η θερμότερη περίοδος όλων των εποχών. Η θερμοκρασία αυξήθηκε κατά 1,19 βαθμούς κελσίου πάνω από τον μέσο όρο του 20^ου αιώνα.

Κατά πάσα πιθανότητα μπορεί η περίοδος χωρίς πάγους το καλοκαίρι να έρθει γρηγορότερα, μάλλον το 2014-16, δεκαετίες νωρίτερα από αυτό που προέβλεπαν καιρικά μοντέλα.

Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις στον τόπο μας.

Μια πρόσφατη μελέτη δείχνει την Ελλάδα σαν μια από τις δέκα πιο πιθανές περιοχές του κόσμου που θα δεχθούν ισχυρές πλημμύρες. Οι ακραίες πλημμύρες , οι πυρκαγιές στα δάση και οι ξηρασίες θα γίνουν ένα συνηθισμένο φαινόμενο κατά την διάρκεια των επομένων ετών καθώς θα αυξάνεται η θερμοκρασία λόγω αλλαγής του κλίματος

Οι φωτιές το καλοκαίρι θα είναι καταστροφικές γιατί λόγω των υψηλών θερμοκρασιών η φυσική άμυνα των δασών μειώνεται και με την χαμηλή βλάστηση να ξεραίνετε θα δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για μεγάλες καταστροφές. Ξαφνικές αλλαγές του καιρού με έντονα φαινόμενα θα είναι πιο συχνές. Οι βροχοπτώσεις θα μειωθούν και όταν θα βρέχει θα υποφέρουμε από έντονες βροχοπτώσεις και καταστροφές. Οι καύσωνες θα αυξάνονται σε αριθμό και θερμοκρασία. Τα αποθέματα καθαρού νερού θα μειωθούν και το πότισμα των καλλιεργειών θα είναι αδύνατον να γίνει. ¨Ήδη περιοχές στα παραθαλάσσια  των Δικέλλων παρουσιάζουν υφαλμύρωση των υπόγειων υδάτων. Τα τελευταία χρόνια ο Έβρος αντιμετώπισε  μεγάλες πλημμύρες  με καταστροφικά αποτελέσματα. Η προηγούμενη μεγάλη  πλημμύρα του ποταμού έγιναν το 1991 και πιο πριν το 1963. Τον Αύγουστο του 2007 οι περιοχές της Μάκρης και των Δικέλλων στην Αλεξανδρούπολη αντιμετώπισαν μια μεγάλη καταστροφή. Η περυσινή πυρκαγιά στον Δάσος της Δαδιάς και η φετινή ξηρασία ήταν το αποτέλεσμα των αλλαγών στο κλίμα.

Οι βασικές επιπτώσεις στις παράκτιες περιοχές θα είναι εκτός από τις πλημμύρες , η μετατόπιση των υγροβιότοπων, η διάβρωση των ακτών, η επιδείνωση των παράκτιων πλημμυρών, η αύξηση της αλατότητας του νερού των ποταμών στις εκβολές και η χειροτέρευση της ποιότητας του νερού.

Μια μελέτη του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών τον Απρίλιο του 2007 αναφέρει ότι έντεκα περιοχές στην Ελλάδα θα πλημμυρίσουν  λόγω της ανόδου της θάλασσας. Μια από αυτές τις περιοχές είναι και το Δέλτα του ποταμού Έβρου. Έτσι εάν υπάρξει άνοδος της στάθμης κατά 50 εκατοστά τότε θα χαθούν γύρω στα 5000 στρέμματα. Εάν  υπάρξει άνοδος της στάθμης κατά 1 μέτρο θα χαθούν 14000 στρέμματα , ενώ εάν η άνοδος της στάθμης είναι 2 μέτρα θα χαθούν 15000 στρέμματα. Περιοχές στην Αλεξανδρούπολη όπως ο Απαλός, το Αεροδρόμιο, η περιοχή του Camping θα πλημμυρίσουν με θαλασσινό νερό. Ήδη έχει χαθεί ένα σημαντικό μέρος γης στην Χηλή από την θάλασσα. Αν λειώσουν οι πάγοι στον Βόρειο πόλο η άνοδος της θάλασσας κατά 7 μέτρα θα καταστρέψει την Αλεξανδρούπολη. Η απώλεια των εδαφών θα είναι η μεγαλύτερη σε σύγκριση με όλες τις άλλες περιοχές της Ελλάδας.

Οι επιπτώσεις δεν θα είναι μόνον εδαφικές  αλλά και γεωπολιτικές σκεφτείτε πως αν αλλάξει ο οριογραμμή της αιγιαλίτιδας ζώνης, τα προβλήματα που μπορεί να δημιουργήσει η Τουρκία στη χάραξη των συνόρων και των χωρικών υδάτων μας.

 Τι θα πρέπει να κάνουμε άμεσα

Μεγαλύτερα και καλύτερα φράγματα (ευθυγράμμιση) το μόνο που θα  καταφέρουν είναι να διώξουν το νερό πιο γρήγορα στην θάλασσα και θα συμβάλουν στην γρηγορότερη αύξηση της στάθμης της θάλασσας. Το νερό όμως θα το χρειαζόμαστε λόγω των έντονων περιόδων ξηρασίας. Με τις ξαφνικές νεροποντές το έδαφος δεν θα καταφέρνει να απορροφήσει το νερό και να γεμίσει τις υπόγειες δεξαμενές με αποτέλεσμα  όταν το καλοκαίρι το νερό θα είναι απαραίτητο, λόγω της μεγάλων θερμοκρασιών, δεν θα υπάρχει. Η λύση είναι να γίνουν μικρά φράγματα στους λόφους παρόμοια μ’ αυτό που υδρεύει την πόλη της Αλεξανδρούπολης. Αυτά θα συγκρατούν τα νερά των βροχών σε δεξαμενές και παράλληλα θα αρδεύουν το καλοκαίρι τα χωράφια και θα προστατεύουν τα δάση από τις φωτιές και παράλληλα  την πανίδα και την χλωρίδα των δασών μας. Τα νερά που έπνιξαν το Πραγγί δεν ήταν τα νερά του Έβρου αλλά τα νερά του Ερυθροποτάμου.

Η συνολική διαχείριση των νερών δεν είναι ευθύνη μόνον των γειτονικών χωρών άλλα και δικιά μας ευθύνη για τα δικά μας νερά για τα οποία δεν έχει γίνει τίποτα. Χρόνο με το χρόνο το πρόβλημα θα μεγαλώνει και οι κραυγές και τα λόγια παρηγοριάς των κυβερνόντων δεν θα βοηθάνε. Πέρα από τα επείγοντα μέτρα που θα πρέπει να ληφθούν σε κρατικό επίπεδο για την μείωση των εκπομπών καυσαερίων,  η προστασία  του περιβάλλοντος σε τοπικό επίπεδο είναι  απαραίτητη για να είναι υποφερτή την ζωή των ανθρώπων στον τόπο μας.

Η κλιματική αλλαγή μας απειλεί με ανεπανάληπτη οπισθοδρόμηση στην ιστορική μας πρόοδο. Περισσότερες ξηρασίες, πλημμύρες και καταιγίδες θα βυθίσουν ακόμα περισσότερο φτώχια και εκατομμύρια ευάλωτους ανθρώπους.  

Π Ρ Ο Σ Ο Χ Η ΠΡΟΣΔΕΘΕΙΤΕ

Τον Νοέμβριο θα έχουμε ισχυρές αναταράξεις.

Η έξοδος από τη Ευρωζώνη δεν είναι ένα σενάριο. Οι πιθανότητα είναι πάνω από το 90%. 

Δεν σας φαίνεται παράξενο, εκεί που μας έβριζε όλη η Ευρώπη ξαφνικά άρχισαν τα καλά λόγια; Τι άλλαξε; Ποιος είναι ο λόγος της Αλλαγής στάσης των Ευρωπαίων και τα καλά λόγια της Goldman Sachs; Μήπως είμαστε παγιδευμένοι σε μια εικονική βελτίωση του κλίματος;

Η  αλλαγή στάσης απέναντι στην Ελλάδα ξεκίνησε από την σύσταση  που έκανε ο Obama, ο πρόεδρος των ΗΠΑ όταν ζήτησε από τους ευρωπαίους έως τις εκλογές του Νοεμβρίου να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για καλό κλίμα. Η Merkel και ο Hollande Γερμανία και Γαλλία δέχθηκαν την πρόταση – πρόκληση των ΗΠΑ και ξαφνικά ενώ λίγες μέρες πριν τις συναντήσεις Σαμαρά με της ηγεσίες της Γερμανίας και Γαλλίας όλοι μας είχαν καταδικάσει, στην κυριολεξία ξαφνικά μέσα σε ένα εικοσιτετράωρο ουσιαστικά η Ελλάδα «μετατράπηκε σε μια ικανή χώρα, που τηρεί τις δεσμεύσεις της, που θα τα καταφέρει, μια χώρα που διαθέτει θέληση να μείνει στο ευρώ».

Ποια είναι η σημερινή κατάσταση της οικονομίας;

Το καλοκαίρι μάθαμε ότι το χρέος ξαναπέρασε τα 300 δις παρ όλο που την άνοιξη το  PSI μείωσε το χρέος κατά 100 δις περίπου. Βρισκόμαστε σε ένα σπιράλ ύφεσης χωρίς τέλος. Σύμφωνα με το μακροοικονομικό σενάριο των ξένων που θα περιλαμβάνεται και στην έκθεση αξιολόγησης που θα συντάξουν το επόμενο διάστημα και η οποία θα είναι έτοιμη έως τις 8 Οκτωβρίου, το πρωτογενές έλλειμμα για το 2012 αναμένεται να ανέλθει στα 2,2 με 2,3 δις. ευρώ. Θα ξεπεράσει δηλαδή το 1% του ΑΕΠ. Στο κείμενο του συμπληρωματικού προϋπολογισμού που είχε καταθέσει η προηγούμενη κυβέρνηση τον Φεβρουάριο του στην Βουλή προέβλεπε φέτος πρωτογενές έλλειμμα 1,1 δις. ευρώ.
Μάλιστα, πριν από αυτό το σχέδιο στο υπουργείο Οικονομικών έκαναν όνειρα ακόμη και για πρωτογενές πλεόνασμα... Στο υπουργείο Οικονομικών εκτιμούν ότι η ύφεση για το 2012 δεν θα ξεπεράσει το 6,2% με 6,3% σε μέσα επίπεδα. Στοιχείο το οποίο δεν ασπάζεται η Τρόικα η οποία σε κάθε περίπτωση θεωρεί ότι θα είναι μεγαλύτερη. Πιθανα η ύφεση θα είναι στο 7%-8% στο τέλος του χρόνου. Τον Μάιο, η ανεργία ήταν 24.5%  Τον Οκτώβριο, όταν χαθούν και οι θέσεις του Τουρισμού μπορεί να αντέξει η χώρα ανεργία πάνω από 30%; Αντίθετα τα μέτρα που προτείνονται   θα την στραγγαλίσουν ακόμη περισσότερο ενώ δραματικές θα είναι και οι συνέπειες για την κοινωνία.

 Όταν το τραπεζικό σύστημα είναι παγιδευμένο θα χρωστάει 40 δις σε κεφάλαια και 131 δις σε ρευστότητα ποιος πιστεύει ότι αυτή η χώρα μπορεί να διασωθεί;
Όταν οι καταθέσεις μειώθηκαν κατά 82,5 δις ευρώ ή 35%, ο κοινωνικός πλούτος μειώθηκε κατά 35% και θα συνεχίσει να μειώνεται ποιος πιστεύει ότι αυτή η χώρα μπορεί να διασωθεί;
Όταν οι τράπεζες δεν μπορούν να χορηγήσουν δάνεια για τους αντικειμενικούς λόγους της εξαρτημένης ρευστότητας των 131 δις ευρώ ποιος πιστεύει ότι αυτή η χώρα μπορεί να διασωθεί; Υπάρχει ένας σοβαρός Έλληνας πολίτης που να πιστεύει ότι οι πολιτικοί της Ελλάδος  μπορούν να διασώσουν την οικονομία;

Αυτό που μου επιβεβαίωσε όμως τους φόβους μου ήταν ένα άρθρο στην  (The Daily Telegraph, 02 Sep 2012) που αφορούσε το πετρέλαιο. Το άρθρο αναφέρονταν στην αύξηση της παραγωγής του πετρελαίου στην Ρωσία η οποία κατά τον μήνα Αύγουστο ξεπέρασε για πρώτη φορά την παραγωγή της πρώην Σοβιετικής  Ένωσης. Το κείμενο λέει: Οι αναλυτές εκτιμούν ότι η αύξηση της παραγωγής  έγινε γιατί οι εταιρείες πετρελαίου θέλουν να επωφεληθούν από τις αυξημένες τιμές του πετρελαίου και την αναταραχή που θα δημιουργηθεί  από τις επιπτώσεις της εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη στους μήνες που έρχονται  (..from the impact of a mooted Greek withdrawal from the eurozone in the months to come.) Προχθές  το επανέλαβε και ο Γκόρντον Μπράουν ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας ότι η Ελλάδα θα παραμείνει στο ευρώ μέχρι τις αμερικανικές εκλογές, επιπλέον η  Daily Telegraph αναφέρει γιατί  το σχέδιο Ντράγκι, (την απεριόριστη δηλαδή αγορά κρατικών ομολογων από την ΕΚΤ, με την εξαίρεση των Ελληνικών ομολόγων) διευκολύνει την Ευρώπη να αντιμετωπίσει τις συνέπειες μίας ελληνικής χρεοκοπίας κι εξόδου της από το ευρώ.

Τι συμβαίνει λοιπόν! Απλά είναι μια επιχείρηση συσκότισης, παραπλάνησης και εξαπάτησης έχει στηθεί εις βάρος της Ελλάδας.  Η Ελλάδα είναι παγιδευμένη σε μια εικονική βελτίωση της πραγματικότητας. Το επόμενο διάστημα θα ακούσουμε πολλά καλά λόγια από Έλληνες και ξένους, να είστε όχι μόνο επιφυλακτικοί αλλά και καχύποπτοι. Δυστυχώς η χρεοκοπία θα έρθει όταν κανείς δεν θα την πιστεύει, όταν οι περισσότεροι θα έχουν ξεγελαστεί από την δήθεν ευφορία.
Και κάτι από την Ιστορία.
Ο Γιόζεφ Γκαίμπελς επί πέντε συνεχή χρόνια απειλούσε ότι θα εισβάλει στην Αυστρία. Με διάφορα σήματα  απειλές, συγκεντρώσεις στρατευμάτων, επεισόδια «προάγγελε» την εισβολή. Οι Αυστριακοί θεωρούσαν την εισβολή επικείμενη και όλοι ήταν έτοιμοι να αντιδράσουν ανάλογα. Η εισβολή όμως αναβάλλονταν. Ακολουθούσε μια περίοδος ειρηνοφιλίας και εφησυχασμού. Όταν στο τέλος ήρθε πραγματικά η εισβολή η χιτλερική Γερμανία κατάλαβε την Αυστρία χωρίς να βρει καμιά αντίσταση.

Η Ιστορία επαναλαμβάνεται. Ας μην μας βρει οποιαδήποτε κατάσταση απροετοίμαστους.

ΑΠΟΜΟΧΛΕΥΣΗ η λέξη κλειδί για την κατανόηση της κρίσης.

Μια δύσκολη λέξη που θα μας συντροφεύει τουλάχιστον τα επόμενα 10 χρόνια. Θα προσπαθήσω με απλά λόγια να ερμηνεύσω την λέξη η οποία ταυτόχρονα εξηγεί και την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε. Το κείμενο δεν είναι πολιτικό, είναι ρεαλιστική οικονομική ανάλυση χωρίς παραμύθια.

Ο εύκολος δανεισμός λέγεται μόχλευση και χρησιμοποιείται για την αναθέρμανση της οικονομίας . Όταν ο δανεισμός είναι υπερβεί τα όρια και κινδυνεύει η οικονομία τότε ο περιορισμός των δανείων ονομάζεται υπομόχλευση  (deleverage στα αγγλικά).  Η απομόχλευση είναι άσχημη λέξη για να περιγράψουμε έναν δύσβατο δρόμο: εκείνον που οδηγεί στη μείωση του υπερβολικού χρέους μετά από μία πιστωτική φούσκα. Πρόκειται για ένα θέμα που πλέον είναι παγκόσμιο.
 Η μεγάλη αύξηση της μόχλευσης οδηγεί σε τεράστια χρηματοοικονομική κρίση. Η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να  αναδιοργανώνει το χρηματοοικονομικό σύστημα. Οι υπερχρεωμένοι ιδιώτες μειώνουν τις υποχρεώσεις τους περικόπτοντας τις δαπάνες τους, οι κεντρικές τράπεζες μειώνουν τα επιτόκια. Η συνεπακόλουθη μείωση των δραστηριοτήτων και των κερδών ωθεί την κυβέρνηση σε τεράστια δημοσιονομικά ελλείμματα, τα οποία όμως, επίσης στηρίζουν την οικονομία. Τέλος, η οικονομία ανακάμπτει, με τη στήριξη των εξαγωγών και η κυβέρνηση ξεκινά τη διαδικασία συγκράτησης των δημοσίων δαπανών. Κατά συνέπεια, η προσωρινή αύξηση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων συμβάλλει στην προστασία της οικονομίας από την επιβαλλόμενη μείωση των δαπανών του ιδιωτικού τομέα.
Εναλλακτικά, θα είχαμε μεγάλη ύφεση κατά την οποία το χρέος θα μειωνόταν λόγω των μαζικών χρεοκοπιών και όχι γιατί αποπληρώνεται.
Δυστυχώς, ο δρόμος της ομαλής προσαρμογής είναι πιο χρονοβόρος. Εξαρτάται επίσης από την αξιοπιστία της κυβέρνησης, η οποία πρέπει να είναι κατά πολύ ισχυρότερη από την αξιοπιστία του ιδιωτικού τομέα. Αυτό ισχύει για τις ΗΠΑ και τη Βρετανία, όχι όμως για την Ελλάδα, η οποία εξαναγκάζεται σε άγρια λιτότητα.

 «Η απομόχλευση γίνεται με έναν συγκεκριμένο τρόπο που θα πρέπει να καταστεί σε όλους κατανοητός. Υπάρχουν τρεις τρόποι απομόχλευσης.

Λιτότητα Ακούμε πολλά για τη λιτότητα. Με άλλα λόγια: σφίξτε το ζωνάρι, ξοδέψτε λιγότερα, μειώστε τα χρέη σας. Όμως η λιτότητα προκαλεί μείωση των δαπανών και όταν εσύ ξοδεύεις λιγότερα, κάποιος κερδίζει λιγότερα και αυτό προκαλεί αυτοτροφοδοτούμενη ύφεση. Η λιτότητα προκαλεί περισσότερα προβλήματα. Δημιουργεί αποπληθωρισμό και πλήττει την ανάπτυξη.

Αναδιάρθρωση χρέους σημαίνει ότι οι πιστωτές πληρώνονται λιγότερα ή πληρώνονται αργότερα από ό,τι περίμεναν ή με χαμηλότερα επιτόκια. Με άλλα λόγια, το συμβόλαιο σπάει. Το χρέος του ενός είναι τα λεφτά του άλλου, όταν όμως διαγράφεις το χρέος αυτός που περιμένει να πληρωθεί παίρνει λιγότερα ή και τίποτε, κάτι το οποίο έχει επίπτωση στην περιουσιακή του κατάσταση.

Τύπωμα χρήματος. Από την άλλη πλευρά, τυπικά τυπώνεις χρήμα όταν τα επιτόκια είναι κοντά στο μηδέν και το πράττεις γιατί δεν μπορείς να τα μειώσεις περισσότερο. Οι κεντρικές τράπεζες τυπώνουν χρήμα και αγοράζουν συγκεκριμένα “πράγματα”, με αποτέλεσμα να στηρίζουν με ρευστότητα το σύστημα. Αυτή η τακτική προκαλεί πληθωρισμό αλλά ταυτόχρονα στηρίζει την οικονομία».

Ο  πληθωρισμός, που πολύ τον προπαγάνδισαν ως έμμεσο τρόπο ελάφρυνσης του χρέους, δεν θα βοηθήσει. Θα εκτίνασσε στα ύψη τις αποδόσεις, επιδεινώνοντας το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους και θα τραυμάτιζε θανάσιμα την όποια πιθανότητα ανάκαμψης. Και οι τίτλοι εκτός προϋπολογισμού, οι μεγαλύτερες δαπάνες που πρέπει να περικοπούν, είναι αφαιρουμένου του πληθωρισμού.

«Μια “ωραία” απομόχλευση καλύπτει τρεις επιλογές. Όταν χρησιμοποιείς ένα μέρος λιτότητας, ένα μέρος αναδιάρθρωσης χρέους και ένα μέρος τυπώματος χρήματος, αλλά με τη σωστή ποσότητα για το καθένα, τότε δεν έχεις άσχημα αποτελέσματα. Δεν προκαλείται υψηλός αποπληθωρισμός ή βαθιά ύφεση. Την ίδια στιγμή, η αναλογία χρέους προς εισόδημα υποχωρεί. Σε φυσιολογικές συνθήκες, μια χώρα πράττει αυτό που θεωρεί καλύτερο για τη σωτηρία της.

Η Ελλαδα

Η Ελλάδα είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση απομόχλευσης .Η κεντρική τράπεζα δεν βρίσκεται στον έλεγχο της κυβέρνησης έτσι δεν μπορεί να μειώσει τα επιτόκια, δεν μπορεί να τυπώσει νόμισμα. Για το χρέος ευθύνεται η κυβέρνηση (είναι δημόσιο χρέος) και όχι οι ιδιώτες έτσι δεν έχει την δυνατότητα η προσωρινή αύξηση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων ώστε να συμβάλλει στην προστασία της οικονομίας .Έγινε μερική αναδιάρθρωση του χρέους με το  PSI  αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό. Επιπλέον αντί η Ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα να βοηθήσει  στην μείωση του χρέους, κερδοσκοπεί σε βάρος της Ελλάδος  πράγμα που δεν θα έκανε μια Ελληνική Κεντρική Τράπεζα (αγόρασε ομόλογα σε χαμηλή τιμή και τώρα ζητάει από την Ελλάδα να τα πληρώσει στην κανονική τιμή) έτσι το μόνο που έχει μείνει είναι η λιτότητα και η ύφεση. Έτσι  εξηγούνται και τα μέτρα που ζητάει η τρόικα από την Ελλάδα  Έτσι Ελλάδα έφτασε να εξαρτάται από τις αποφάσεις των υπόλοιπων Ευρωπαίων. Φυσικά η μόνη άλλη δυνατή λύση για την επιτάχυνση της απομόχλευσης είναι η χρεοκοπία.

Η Ευρώπη

 Η χρεοκοπία όμως είναι δίκοπο μαχαίρι  και στην Ευρώπη υπάρχει ένα τεράστιο πρόβλημα γιατί δεν είναι ξεκάθαρο ποιος αναλαμβάνει ποια ρίσκα και δεν υπάρχει η κατάλληλη διαδικασία για τη λήψη αποφάσεων. Η  ΕΚΤ και αρκετές τράπεζες απέκτησαν υψηλή έκθεση σε κρατικό χρέος. Οι τράπεζες έχουν επενδύσεις ύψους 20 τρισ. ευρώ και κεφάλαια λιγότερα από ένα τρισ. ευρώ. Είναι ισχυρά μοχλευμένες. Επίσης οι χώρες έχουν προβλήματα χρέους και ταυτόχρονα πρέπει να χρεωθούν περισσότερο. Οι τράπεζες είναι υπερμοχλευμένες και δεν μπορούν να επεκτείνουν περαιτέρω τους ισολογισμούς τους. Έτσι οι κυβερνήσεις δεν βρίσκουν αρκετούς αγοραστές για το χρέος τους. Η ζήτηση υποχωρεί καθώς οι αγοραστές δείχνουν –ορθώς– σκεπτικισμό. Ως εκ τούτου, οι κινήσεις της ΕΚΤ προκάλεσαν απλά παροδική αύξηση στις αγορές κρατικών ομολόγων.

Σε τι κατάσταση βρίσκονται οι μεγάλες οικονομίες του κόσμου; Οι τέσσερεις από τις επτά πιο πλούσιες  χώρες του κόσμου βρίσκονται σε πολύ χειρότερη θέση από το μεγάλο κραχ του 1930.  Μία πτώχευση που θα ξεκινούσε από την Ελλάδα θα οδηγούσε σε απίστευτο ντόμινο .

Η λύση

Αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Ευρώπη είναι ακριβώς το ίδιο που συνέβη στις ΗΠΑ το 1789. Το 1776 οι αποικίες κήρυξαν την ανεξαρτησία τους από τη Μ. Βρετανία. Δεν είχαμε μία χώρα. Είχαμε πολλά κράτη, τα οποία είχαν υπογράψει μια σειρά συνθηκών ανάλογη με τη Συνθήκη του Μάαστριχ. Ήταν ανεξάρτητα κράτη που είχαν προβλήματα χρέους και επέβαλαν δασμούς το ένα στο άλλο. Πέρασαν 13 χρόνια και το 1789 τα κράτη αυτά ενώθηκαν, εξέλεξαν μια κεντρική κυβέρνηση, κυρίως εξαιτίας των τεράστιων προβλημάτων χρέους που αντιμετώπιζαν. Υπήρξε συνταγματική ένωση και επιβολή κοινών φόρων. Αυτό έδωσε τη δυνατότητα στις ΗΠΑ να μειώσουν το χρέος τους και να ενισχύσουν τα έσοδά τους. Υπήρχε η δυνατότητα κοινής φορολόγησης και ταυτόχρονα έκδοσης “κεντρικών” ομολόγων και κοινού δανεισμού. Η Ευρωζώνη  δεν έχει τη δυνατότητα  δανεισμού σαν ένα σύνολο. Δεν έχει κοινό, κεντρικό φορολογικό σύστημα και δεν έχει ένα κοινό υπουργείο Οικονομικών. Είναι μια ένωση κρατών, τα οποία λειτουργούν ανάλογα με τις ανάγκες που αυτά έχουν.

 Η Ευρώπη έχει φθάσει στο σημείο - καμπή. Πρέπει να αποφασίσει εάν θα δημιουργήσει μια σταθερή κεντρική κυβέρνηση και θα την ενώνει κάτι περισσότερο από μια απλή συνθήκη. Θα πρέπει να δημιουργήσει μια κεντρική κυβέρνηση που θα μπορεί να μαζεύει φόρους και να εκδίδει ομόλογα, τα οποία θα “υποχρεώνουν” αλλά και θα “μοιράζονται” σε όλους. Το μεγάλο θέμα είναι πόσο πόνο θα αντέξει ακόμη η Ευρώπη πριν κατανοήσει ότι η δημιουργία μιας ομοσπονδίας είναι η μόνη σωτηρία.

Ιούλιος 2012, Ο τέταρτος πιο θερμός μήνας από το 1880

Παγκοσμίως ο Ιούλιος του 2012 ήταν ο τέταρτος θερμότερος Ιούλιος από το 1880.με  θερμοκρασία μεγαλύτερη από την μέση θερμοκρασία του 20 αιώνα κατά 0,62 βαθμούς κελσίου. Θερμότερος Ιούλιος όλων των εποχών, ήταν ο Ιούλιος του 1998, (+0,71); Ενώ ψυχρότερος ο Ιούλιος του 1911.

Για το Βορείου ημισφαίριο ήταν η θερμότερη περίοδος όλων των εποχών. Η θερμοκρασία αυξήθηκε κατά 1,19 βαθμούς κελσίου πάνω από τον μέσο όρο του 20^ου αιώνα.

Οι εκπομπές καυσαερίων συνεχίζουν να είναι ανοδικές 394.49ppm τον Ιούλιο του 2012 σε σχέση 392,59 ppm τον Ιούλιο του 2012. Ο μέσος όρος του 2011 ήταν τα 391.57 και του 2010 389.78 ppm. Το όριο ασφαλείας  που είναι  τα 350 ppm έχει ξεπεραστεί το 1988 και πλησιάζουμε στο όριο συναγερμού που είναι τα 400 ppm. Το τραγικό είναι ότι σε τρία χρόνια με τέσσερα χρόνια θα φτάσουμε στο όριο του συναγερμού και κανένας δεν μιλάει για το πρόβλημα.

ΟΙ ΒΡΟΧΟΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ

Ξεκίνησα να μετρώ τις βροχοπτώσεις, λίγο πριν την καταστροφική βροχή στην Μάκρη τον Αύγουστο του  2007. Η βροχόπτωση εκείνη την ημέρα ήταν πάνω από 120 χιλιοστά.

Αποφάσισα δε, να μετρώ την βροχόπτωση όχι με βάση τον ημερολογιακό χρόνο αλλά με βάση την περίοδο των βροχών έτσι η μέτρηση ξεκινάει κάθε Σεπτέμβριο και τελειώνει κάθε Αύγουστο. Αυτό δίνει καλύτερη εικόνα των ετήσιων βροχοπτώσεων.

Έτσι οι ετήσιες βροχοπτώσεις για αυτήν την χρονιά ήταν:

9/2011 - 8/2012    404 χιλιοστά

Τα προηγούμενα χρόνια :

9/2010 – 8/2011   454    χιλιοστά

9/2009 - 8/2010    699    χιλιοστά

9/2008 - 8/2009    351,5 χιλιοστά
9/2007 - 8/2008     396   χιλιοστά
Η μέση ετήσια βροχόπτωση των δεκαετιών 1960-1990 ήταν 550 χιλιοστά. Εκτός από την χρονιά 2009-10  παρατηρείτε πτώση των βροχοπτώσεων από 25-30% σε σχέση με αυτό του μέσου όρου.

Το χαρακτηριστικό αυτής της χρονιά είναι το άνυνδρο καλοκαίρι. Ξηρασία, ισχυροί βοριάδες, καύσωνες, συμπλήρωσαν το πρόβλημα. Η μεγάλη απειλή για τον τόπο μας από την κλιματικής αλλαγής είναι η ερημοποίηση, γι’ αυτό όμως το θέμα θα επανέλθω με άλλο κείμενο.