Το φαινόμενο της θερμικής νησίδας είναι αυτό που παρατηρείται στους θερινούς μήνες στις πόλεις όταν το βράδυ η θερμοκρασία να παραμένει σταθερά υψηλή και δεν δροσίζει όπως συμβαίνει στην ύπαιθρο.
Υπαίτιος για το φαινόμενο είναι ο τρόπος σχεδιασμού και δόμησης των πόλεων. Το μπετό και η άσφαλτος έχουν την ιδιότητα να απορροφούν την θερμότητα από την ηλιακή ακτινοβολία, να την συσσωρεύουν και να την αντανακλούν τις νυχτερινές ώρες. Αποτέλεσμα είναι να μην υπάρχει στις πόλεις ο απαραίτητος νυχτερινός δροσισμός που θα δημιουργήσει την ομαλή διαβίωση στις πόλεις. Οι μεταβολές της νυχτερινής θερμοκρασίας μπορούν να αγγίξουν και τους 16-27 βαθμούς Κελσίου.
Το φαινόμενο αυτό έχει επικίνδυνες επιπτώσεις στην δημόσια υγεία, και είναι άμεσο συνδεδεμένο με την εμφάνιση αιωρούμενων σωματιδίων και την υπερκατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος τις ώρες αιχμής λόγω των κλιματιστικών. Αυτά δε συμπληρώνουν την αύξηση της εξωτερικής θερμοκρασίας από την θερμότητα που εκπέμπουν κατά την διάρκεια της λειτουργίας τους.
Το φαινόμενο θα γίνεται πιο έντονο τα επόμενα χρόνια λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας από την κλιματική αλλαγή, την έντονη αστικοποίηση και τον κακό σχεδιασμό των πόλεων.
Η έλλειψη πράσινου στις πόλεις και η καταστροφή των περι-αστικών δασών θα επιτείνουν το πρόβλημα.
Οι πυρκαγιές της Αττικής θα βοηθούν την υπερθέρμανση της πόλης τα επόμενα χρόνια σε περιόδους καύσωνα . Τροπικές θερμοκρασίες όλο το 24ωρο, και ερημοποίηση είναι ο άμεσος κίνδυνος για την Αττική και αυτό θα πρέπει να το αντιληφθούν όχι μόνο η εξουσία αλλά και οι κάτοικοι της περιοχής οι οποίοι θα υποστούν τις επιπτώσεις της έλλειψης του φυσικού περιβάλλοντος.
